Ενα νέο μοντέλο ανάπτυξης για τα νησιά

Του Αγγελου Μανταδάκη*

Η νησιωτική Ελλάδα αποτελείται ούτε λίγο ούτε πολύ από... 9.837 νησιωτικά εδάφη, όπως αποκαλούνται στη γεωγραφία συνολικά τα νησιά, οι νησίδες, οι βραχονησίδες και τα ερημονήσια. Από το πλήθος αυτό κατοικούνται σήμερα 112 νησιά, ο πληθυσμός των οποίων αντιστοιχεί περίπου στο 14% του συνολικού πληθυσμού (απογραφή 2011). Άλλα 107 νησιά έχοντας κατοικηθεί παλαιότερα διατηρούν τον χαρακτήρα τού οικισμού.

Αν εξαιρέσουμε την Κρήτη που αποτελεί το μοναδικό μεγάλο νησί -με βάση τον ορισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης- τα υπόλοιπα νησιά μας θεωρούνται μικρά. Ο μεγάλος όγκος τους είναι αυτός του Αιγαίου. Ο πληθυσμός τους -εκτός Κρήτης- ξεπερνά τις 520.000 κατοίκους. Στην ευαίσθητη αυτή περιοχή της Ελλάδας αντανακλώνται όλα σχεδόν τα κρίσιμα προβλήματα ανάπτυξης, υποδομής και ασφάλειας. Το ελληνικό κράτος δεν κατόρθωσε να συγκροτήσει ένα συνεκτικό στρατηγικό σχέδιο για τη νησιωτική χώρα, σύμφωνα και με τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων. Η έντονη εξάρτηση του τουρισμού των νησιών από ένα ομοιόμορφο προϊόν (θερινός τουρισμός αναψυχής) και τους tour operators δημιουργεί συνθήκες χαμηλής ποιότητας. Συχνά αυτό έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.

Φέτος, μαζί με το διαχρονικό πρόβλημα των μεταφορών, οι νησιώτες θα κληθούν να πληρώσουν ακριβά δύο παράπλευρες απώλειες λόγω Μνημονίου: την κατάργηση του μέχρι σήμερα μειωμένου ΦΠΑ και το κλείσιμο της Εργατικής Εστίας. Το πρώτο θα επιβαρύνει τα νησιά με 10% επί πλέον φορολογία. Το δεύτερο θα τα στερήσει από μια σημαντική πηγή εισοδήματος, τον κοινωνικό τουρισμό.

Η Ριζοσπαστική Αριστερά έχει προτείνει ένα νέο μοντέλο για την ανάπτυξη του νησιωτικού χώρου. Αλλά αυτό προϋποθέτει τον απεγκλωβισμό της χώρας από την καταστροφική πολιτική των Μνημονίων.

* Ο Άγγελος Μανταδάκης είναι υπεύθυνος οργανώσεων Αιγαίου του ΣΥΝ

Η νησιωτική Ελλάδα την εποχή των Μνημονίων

Η νησιωτική Ελλάδα την εποχή των Μνημονίων: Μαυροειδής Σ. Ημερομηνία δημοσίευσης: 26/02/2012 Ρεπορτάζ: Μανώλης Γασπαράκης - Κώστας Μπάρκας
Τη ζοφερή πραγματικότητα της απομόνωσης και του αποκλεισμού βιώνουν ήδη χιλιάδες κάτοικοι των «άγονων» νησιών, καθώς βλέπουν τους τόπους τους να μετατρέπονται σε περιοχές β' κατηγορίας και τους πολίτες να αντιμετωπίζονται με άνισα και αντικοινωνικά κριτήρια. Μια πραγματικότητα που θα οδηγήσει σε πλήρες αδιέξοδο εαν υλοποιηθούν (και) οι παράπευρες απώλειες του Μνημονίου 2, οι οποίες, πέραν των άλλων δεινών, επιτάσσουν την κατάργηση του “προνομίου”- κινήτρου, μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ που έως τώρα ίσχυε στην επικράτεια των απομακρυσμένων νησιών.

Με αφορμή το νέο σκηνικό της κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ με επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή ανέδειξε το διαχρονικό πρόβλημα των μεταφορών στα νησιά τονίζοντας ότι η συμπλήρωση 10 χρόνων “απελευθέρωσης” της ακτοπλοΐας δεν έφερε τα “ποθητά” αποτελέσματα, αφού ούτε στον ελεύθερο ανταγωνισμό συνέβαλε ούτε στη μείωση των ναύλων ούτε πολύ περισσότερο στην εξυπηρέτηση των νησιωτών. Παρά το γεγονός ότι η επιδότηση των εφοπλιστών από 14 εκατ. ευρώ το 2002 έφτασε στο ιλιγγιώδες ποσό των 100 εκατ. ευρώ το 2011, τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα.

Η επιδότηση δεν αντανακλά την πραγματικότητα, καθώς η πλειονότητα των νησιών εξυπηρετείται από παλιά πλοία, με τους κατοίκους να κάνουν λόγο για «σαπιοκάραβα», που δεν τηρούν κανένα μέτρο ασφαλείας. Τα δρομολόγια προς τον Πειραιά και τα νησιά διαρκώς μειώνονται, ενώ πολλές φορές δεν υπάρχουν καν, με θύματα τις τοπικές κοινωνίες και τον τουρισμό.


ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΤΖΗΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Δήμαρχος Λήμνου

Ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης των κατοίκων



«Για να μπορέσουν π.χ. τα παιδιά που ζουν στη Λήμνο, να πάρουν πιστοποιητικό γλωσσομάθειας, δίνουν εξετάσεις σε κέντρο που υπάρχει στο νησί. Το οποίο, όμως, σύμφωνα με την πολιτική των περικοπών, καταργείται. Σε ένα νησί με 17.000 κατοίκους θεωρείται πολυτέλεια να έχει εξεταστικό κέντρο» τονίζει με δηλώσεις του ο δήμαρχος Λήμνου Αντώνης Χατζηδιαμαντής. Τα παιδιά που θέλουν να δώσουν τις συγκεκριμένες εξετάσεις πρέπει να πάνε είτε στη Μυτιλήνη, που διαθέτει ακόμα κέντρο εξετάσεων, είτε στο Λαύριο.

Το πρόβλημα είναι πως για τη Μυτιλήνη η σύνδεση γίνεται με καράβι δύο φορές την εβδομάδα, ενώ για το Λαύριο η σύνδεση γίνεται μόνο τρεις φορές την εβδομάδα. Και βέβαια τα παιδιά πρέπει να συνοδεύονται από κάποιον γονέα, ώστε να μπορέσουν να συμμετάσχουν στις εξετάσεις. Ξεσπιτώνονται οικογενειακώς δηλαδή για τρεις τουλάχιστον μέρες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τα έξοδα. Να σημειωθεί ακόμη ότι τα καράβια που χρησιμοποιούνται είναι σαπιοκάραβα.

Η Λήμνος αποτελεί το μοναδικό νησί όπου χρησιμοποιούνται καράβια 4ης κατηγορίας, δηλαδή ηλικίας 35 χρόνων τουλάχιστον. Τέταρτης κατηγορίας καράβι πρακτικά σημαίνει πως απαγορεύεται να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά ανθρώπων, αλλά μόνο για υλικά. «Και όχι μόνο οι εταιρείες τα χρησιμοποιούν, είναι και τα μοναδικά που έρχονται στο νησί της Λήμνου» αναφέρει ο κ. Χατζηδιαμαντής.

Όσον αφορά τον τουρισμό, βασικό πυλώνα οικονομικής ανάπτυξης και ζωής των νησιών, τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα. Προφανώς οι τουρίστες δεν μπορούν τα εμπιστευτούν τη μετακίνησή τους σε σαπιοκάραβα. Παρατηρείται μεγάλη μείωση επισκεπτών, τα τελευταία χρόνια, ακόμα και σε περιόδους που χαρακτηρίζονται ως full season. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι οι εταιρείες δεν βγάζουν πρόγραμμα δρομολογίων, όπως έχουν υποχρέωση, ώστε να γνωρίζουν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες πότε μπορούν να πάνε στο νησί, πότε μπορούν να φύγουν ή τέλος πάντων να προγραμματίσουν το ταξίδι τους.

Το πρόβλημα ανεφοδιασμού του νησιού αρχίζει να παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις. Στη Λήμνο δεν υπάρχει φρέσκο γάλα ή υπάρχει κατά διαστήματα. Οι παραγωγοί δεν μπορούν να «διώξουν» τα προϊόντα που παράγουν, διότι δεν ξέρουν πότε θα φτάσει το καράβι ή, και να φτάσει, είναι άγνωστο πότε θα αναχωρήσει. Και να σκεφτεί κάποιος ότι η Λήμνος αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους προμηθευτές κρέατος σε όλη την Ελλάδα. Οι περισσότεροι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και δεν μπορούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους.

Οι κάτοικοι, για να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν, για να μπορέσουν να μετακινηθούν, είναι φορές, λόγω της ανυπαρξίας πλοίων, που αναγκάζονται να χρησιμοποιούν αεροπλάνο. Και εκεί όμως το πρόβλημα εντοπίζεται στο κόστος του εισιτηρίου, το οποίο είναι από τα ακριβότερα για εσωτερικές πτήσεις.

Οι αντιδράσεις των κατοίκων, το επόμενο διάστημα, θα κλιμακωθούν. Σε αυτή την πολιτική και οικονομική συγκυρία ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί. «Ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης των κατοίκων, που νιώθουν απομονωμένοι. Όλοι είναι αποφασισμένοι να κλείσουμε για πάντα το λιμάνι, μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας. Και υπάρχει σύμπνοια όλων, πλειοψηφεί η άποψη αυτή. Όσον αφορά τον συντονισμό των νησιών που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, θα γίνει μια κοινή συνάντηση το επόμενο διάστημα στην Κομοτηνή. Θα συμμετάσχουν όλοι οι δήμαρχοι των δήμων, αλλά και απλοί πολίτες, ώστε να παρθούν αποφάσεις για κοινούς αγώνες το επόμενο διάστημα» αναφέρει ο δήμαρχος τονίζοντας την αγανάκτηση του ίδιου και των κατοίκων όλων των νησιών.





ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ: Αντιδήμαρχος της Ικαρίας

Μόνη λύση ο συντονισμός των δυνάμεών μας

«Η μη καθημερινή σύνδεση του νησιού με τα κέντρα και ειδικά με τον Πειραιά είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Ο χειμώνας είναι δύσκολος, από τη στιγμή που τα δρομολόγια δεν είναι επιδοτούμενα ή δεν υπάρχει ένας κρατικός φορέας ακτοπλοΐας, μαζί με όλα φυσικά τα προβλήματα που μπορούν να έχουν τα απομονωμένα νησιά. Χρειάζεται να ταξιδέψεις και δεν έχεις το πλοίο να φύγεις» δηλώνει στην «Αυγή» της Κυριακής ο Γιώργος Κρητικός, αντιδήμαρχος της Ικαρίας, ο οποίος, μαζί με τους συνδημότες του έχουν δει ένα πλοίο 35ετίας, το «Ιεράπετρα» της ΑΝΕΚ, να αντικαθιστά το «Νήσος Μύκονος» της Hellenic Sea Ways, προκαλώντας τον έντονο προβληματισμό της τοπικής κοινωνίας. Πολλές φωνές κάνουν λόγο για ένα πλοίο το οποίο δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες των νησιών, ενώ το υπέργηρο σκαρί του και η ηλικία του αποτελούν ένα μεγάλο ερωτηματικό.

«Ευελπιστούμε ότι το καλοκαίρι δε θα μείνει αυτό το πλοίο στη γραμμή, μάλλον θα υπάρχει το “Νήσος Μύκονος” ή κάποιο με τα χαρακτηριστικά του» τονίζει ο κ. Κρητικός και προσθέτει ότι μεγάλο πρόβλημα για την Ικαρία αποτελεί και η σύνδεση με την περιφέρεια. «Αν θέλουμε να μιλάμε για μία σωστή ακτοπλοϊκή σύνδεση και όχι μόνο με τον Πειραιά, θα πρέπει να υπάρχουν δρομολόγια για την περιφέρεια και τα κέντρα τους, τη Μυτιλήνη και τα νησιά των Δωδεκανήσων. Με τη Μυτιλήνη υπάρχει δρομολόγιο μία φορά την εβδομάδα δηλαδή, αν θέλει κάποιος να πάει στην περιφέρεια για δουλειά, που εκεί απευθυνόμαστε συνήθως, μπορεί να πάει κάθε Πέμπτη απόγευμα με Παρασκευή και να γυρίσει την επόμενη εβδομάδα».

Το αίσθημα του αποκλεισμού που νιώθουν οι κάτοικοι είναι έντονο, τα δρομολόγια διαρκώς μειώνονται, ενώ σε μερικές περιπτώσεις διακόπτονται εντελώς, όπως στην περίπτωση της σύνδεσης με τα Δωδεκάνησα. Αυτή η αδιαφορία της πολιτείας έχει οδηγήσει τους κατοίκους σε διαρκείς κινητοποιήσεις και τους τοπικούς άρχοντες να ενώνουν τις δυνάμεις τους με σκοπό έναν ενιαίο συντονισμό και τη λύση του χρόνιου ακτοπλοϊκού προβλήματος.

«Έχουμε επαφές μεταξύ μας, κατά καιρούς γίνονται κάποιες συσκέψεις, πρόσφατα με τον δήμαρχο είχαμε βρεθεί στην Αθήνα για το ζήτημα της κατάργησης του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά» αναφέρει ο κ. Κρητικός δείχνοντας τη διάθεση των τοπικών φορέων για την αναβάθμιση των ακτοπλοϊκών γραμμών, μία διάθεση την οποία μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να συμμερίζεται η πολιτεία.



Το... μαρτύριο μέσα από μια μαρτυρία

«Φοβάσαι να ανέβεις πάνω στο καράβι, είναι καράβι δεκαετιών. Έχουμε το πρόβλημα με τον καιρό, με τους αποκλεισμούς και τα απαγορευτικά, τώρα έχουμε και το θέμα της έλλειψης των δρομολογίων» μας είπε η Σοφία Σιδηροπούλου, μόνιμος κάτοικος της Ικαρίας, αποτυπώνοντας το έντονο πρόβλημα που βιώνουν οι πολίτες των απομακρυσμένων και ξεχασμένων από την πολιτεία, νησιών.

«Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στις μεταφορές, αφορά όλα τα επίπεδα της ζωής των ανθρώπων. Για παράδειγμα, το ταχυδρομείο. Μόνο τρεις φορές την εβδομάδα μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις υπηρεσίες του, ενώ, όσον αφορά την ενημέρωση, διαβάζουμε πάντα τις εφημερίδες της προηγούμενης ημέρας, καθώς το καράβι φεύγει το απόγευμα. Αν θέλεις να πας σε μία υπηρεσία της Μυτιλήνης, έχει δρομολόγιο μία φορά την εβδομάδα, δηλαδή πρέπει να κανονίσεις να λείψεις μία εβδομάδα, μαζί με τα έξοδα για το ξενοδοχείο και τα υπόλοιπα που θα προκύψουν». Η ίδια κατάγεται από τη Δράμα και για να την επισκεφθεί, χρειάζεται να κάνει ταξίδι από 22 έως 36 ώρες!



ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΗΣ: Παραίτηση - συμβολή στον αγώνα των κατοίκων

Πανομοιότυπο πρόβλημα αντιμετωπίζει και η Σάμος, κάτι που επισήμανε με δηλώσεις του ο Νίκος Ζάχαρης, πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του νησιού, ο οποίος τόνισε ότι οι μεταφορές αποτελούν ένα κοινωνικό αγαθό και κομβικό στοιχείο για τη βιώσιμη ανάπτυξη στα νησιά, την άρση της απομόνωσής τους και τη σύγκλισή τους με την ηπειρωτική Ελλάδα.

«Το σύστημα μεταφορών που διαμορφώθηκε μετά τη λεγόμενη απελευθέρωση, παρά τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που διατίθενται στους εφοπλιστές κάθε χρόνο, δεν εξυπηρετεί τους κατοίκους των νησιών μας. Δεν εξυπηρετεί τους επισκέπτες, τις εμπορευματικές μεταφορές και την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του νησιωτικού χώρου τόσο σε σχέση με την ηπειρωτική χώρα όσο και ενδονησιωτικά, δημιουργώντας μεγάλες ανισότητες μεταξύ των πολιτών» αναφέρει ο κ. Ζάχαρης αποτυπώνοντας το μεγάλο πρόβλημα των κατοίκων.

Τα αποτελέσματα, όπως συμπληρώνει, θα είναι ολέθρια, γιατί θα οδηγήσουν ιδιαίτερα τα μικρά νησιά, όπως οι Φούρνοι και Θύμαινα του νομού Σάμου, στον μαρασμό, την οπισθοδρόμηση και την ερημοποίηση. Στην ερώτηση για τους λόγους που τον οδήγησαν σε παραίτηση από τη θέση που κατείχε, ο κ. Ζάχαρης μας είπε:

“Το 2011 ήταν μια χρονιά συνεχούς και εντεινόμενης αποδόμησης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής των κατοίκων της Σάμου, συνέπεια της εφαρμοζόμενης πολιτικής του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Το πλέγμα υποβάθμισης της Σάμου περιλαμβάνει όλη την οικονομική διάρθρωση, από τον πρωτογενή τομέα, τις μεταφορές, τις συγκοινωνίες έως και την τριτογενή παραγωγική αλυσίδα. Είχαμε τη κατάργηση πολλών δημοσίων υπηρεσιών (τελωνείων, ΔΟΥ, ΙΚΑ, ειρηνοδικείου) με παραπέρα υποβάθμιση παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες, τη νηολόγηση (μόνο τρεις φορές την εβδομάδα) του μοναδικού υπέργηρου πλοίου “Ιεράπετρα”, τη μονοπωλιακή εκμετάλλευση και μείωση των αεροπορικών δρομολογίων (αποχώρηση της Aegean μετά από συμφωνία - trust με την Olympic Air) και τελευταίο και κορυφαίο, με την ψήφιση του Μνημόνιου 2, την κατάργηση του μειωμένου καθεστώτος ΦΠΑ για τα νησιά του Αιγαίου.

Όλα τα παραπάνω, μαζί με την ψήφιση του Μνημονίου 2, έδειξαν ότι οι κόκκινες γραμμές που θέσαμε παραβιάστηκαν, ποδοπατήθηκαν οι αξίες και η αξιοπρέπειά μας. Ως ελάχιστο δείγμα αξιοπιστίας, ως έκφραση διαμαρτυρίας, ως φωνή απόγνωσης γι’ αυτά που αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς, παραιτήθηκα από πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σάμου.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=672206

Η νησιωτικότητα πρέπει να κερδηθεί από τα κάτω

Του Νίκου ΣΥΡΜΑΛΕΝΙΟΥ



Η νησιωτική Ελλάδα στις αρχές του 21ου αιώνα, παρά το γεγονός ότι πέρασαν τρία Κοινοτικά Πλαίσια και απορροφήθηκαν κάποια δισ. ευρώ, παραμένει σαν μια περιοχή της οποίας οι πολίτες αντιμετωπίζονται περίπου ως πολίτες β' κατηγορίας. Ο διάσπαρτος πολυνησιακός χώρος του Αιγαίου εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από άνιση ανάπτυξη, από έλλειψη οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, από την απομόνωση σημαντικού αριθμού μικρών νησιών.

Η νησιωτικότητα, ως εφαρμοσμένη πολιτική της ιδιαιτερότητας του νησιωτικού χώρου, παρ' ότι έχει θεσμοθετηθεί τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, παραμένει στα αζήτητα. Η μοναδική εφαρμογή της νησιωτικότητας, οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ, με το Μνημόνιο 2 ουσιαστικά καταργούνται. Επιπλέον η προβληματική ακτοπλοϊκή διασύνδεση δημιουργεί συνθήκες απομόνωσης πολλών νησιών, ενώ η μετάθεση εφαρμογής του μεταφορικού ισοδύναμου στις ελληνικές καλένδες και η διατήρηση πανάκριβων ναύλων επιτείνουν την ύφεση στην οικονομική και τουριστική ανάπτυξη.

Ακόμα η σοβαρή υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, με νοσοκομεία και κέντρα υγείας χωρίς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, με διακομιδές έκτακτων περιστατικών σε τριτοκοσμικές συνθήκες, η συνεχιζόμενη περιβαλλοντική καταστροφή, η απειλούμενη εκποίηση περιοχών εξαιρετικού κάλλους με διαδικασίες fast trak, συνθέτουν τη ζοφερή εικόνα του νησιωτικού μας χώρου και συνιστούν το αποτέλεσμα των καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών. Αν πριν το Μνημόνιο μιλούσαμε για αειφόρο-βιώσιμη ανάπτυξη, ως όρο επιβίωσης του νησιωτικού χώρου, τώρα αυτό ίσως και να θεωρείται πολυτέλεια, μπροστά στην επιβεβλημένη αναγκαιότητα ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών, ως προϋπόθεση όχι απλώς επιβίωσης, αλλά διάσωσης από την κοινωνική εξαθλίωση και διάσωσης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του Αιγαιακού χώρου, του πολιτισμού και του περιβάλλοντος, που απειλούνται άμεσα από την χωρίς όρους και όρια εκποίησή τους, σε τυχάρπαστους επενδυτές.

Χρέος δικό μας και στοίχημα είναι να επεξεργαστούμε ολοκληρωμένες θέσεις για τη νησιωτικότητα στην εποχή του Μνημονίου. Σε διάλογο με την Αυτοδιοίκηση, τους τοπικούς φορείς και τα κινήματα των πολιτών, οφείλουμε να διαμορφώσουμε ολοκληρωμένο πρόγραμμα και στρατηγική διεκδικήσεων και αγώνων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η νησιωτικότητα δεν μπορεί να περιμένουμε να παραχωρηθεί από τα πάνω, πρέπει να κερδηθεί από τα κάτω.



* Ο Ν. Συρμαλένιος είναι περιφερειακός σύμβουλος Ν. Αιγαίου - επικεφαλής της παράταξης "Πολίτες κόντρα στον καιρό"
Πηγή "Η ΑΥΓΗ": http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=671871
Ημερομηνία δημοσίευσης: 26/02/2012

Ανακοίνωση Νομαρχιακής Επιτροπής Συνασπισμού Σάμου για τη νέα συμφωνία "κουρέματος" του χρέους

"Ως 'ιστορική ημέρα' για την ελληνική οικονομία χαρακτήρισε χθες ο μη εκλεγμένος πρωθυπουργός κ. Λουκάς Παπαδήμος τη συμφωνία που επιτεύχθηκε προχθές κατά τη μαραθώνια συνεδρίαση του Eurogroup. Η ημέρα είναι πράγματι ιστορική για διαφορετικούς λόγους από εκείνους που εξέφρασε ο κ. Παπαδήμος: πρόκειται για την ημέρα που η Ελλάδα παραχώρησε την εθνική της κυριαρχία προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των δανειστών.

Ούτε λέξη για ανάπτυξη, αλληλεγγύη, απασχόληση στη συμφωνία. Αντιθέτως εκείνο που προβλέπεται - για 'αυστηρό όρο' έκανε λόγο ο Όλι Ρεν - είναι η ενίσχυση της επιτήρησης μέσω της επιβολής της διαρκούς παρουσίας της Τρόικας, της δημιουργίας του ειδικού λογαριασμού που διασφαλίζει την αποπληρωμή των δανειστών αλλά και... συνταγματικής μεταρρύθμισης ώστε η εξυπηρέτηση του χρέους να έχει απόλυτη προτεραιότητα!

Την ίδια στιγμή, για την επίτευξη της 'ιστορικής' συμφωνίας η μη εκλεγμένη κυβέρνηση Παπαδήμου προχωρά μέσα σε λίγα 24ωρα, με την αντιδημοκρατική μέθοδο του κατεπείγοντος στη Βουλή, στη ψήφιση σειράς εφαρμοστικών νόμων που ανατρέπουν επί τα χείρω τα δεδομένα της καθημερινότητα εκατομμυρίων πολιτών: δραστική μείωση μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, συντάξεων, κύριων και επικουρικών, κατάργηση κάθε ίχνους κοινωνικού κράτους, θεσμών ενώ ούτε λόγος δεν γίνεται για δημόσιες επενδύσεις.

Το τραγικότερο ίσως όλων είναι το γεγονός, ότι σύμφωνα με έγκριτους αναλυτές, η χρεοκοπία δεν αποφεύγεται απλά μετατίθεται χρονικά. Την ίδια στιγμή η χρεοκοπία της ελληνικής κοινωνίας είναι εδώ: με την ανεργία να καλπάζει στο 22.5%, με πάνω από τους μισούς νέους να είναι άνεργοι, με όλο και περισσότερους έλληνες να οδηγούνται στο κοινωνικό περιθώριο και τη φτωχοποίηση. Με λίγα λόγια: ΚΑΙ εθνική ταπείνωση ΚΑΙ χρεοκοπία...
Η εικόνα των συνεντεύξεων Τύπου ήταν για άλλη μια φορά αποκαλυπτική:
τη συμφωνία ανακοίνωσαν πρώτα σε δική τους συνέντευξη οι Όλι Ρεν, Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ και Κριστίν Λαγκάρντ - ο έλληνας μη εκλεγμένος πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος ακολούθησε μετά...

Επίκαιρη ερώτηση Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες

09/02/2012
Επίκαιρη ερώτηση Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες
Προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Οικονομικών - Οικονομικών      

Θέμα: Σε κίνδυνο αποκλεισμού η Λήμνος, η Σάμος, η Ικαρία, ο Άη Στράτης, οι δυτικές Κυκλάδες, νησιά της Δωδεκανήσου, τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα και πολλά άλλα, εξαιτίας της καταστροφικής πολιτικής στις ακτοπλοϊκές μεταφορές. Αντί για λύσεις η Κυβέρνηση απειλεί με αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ και με μέτρα υπέρ των ακτοπλόων και σε βάρος των ναυτικών και των νησιωτών

      Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την ένταξη της χώρας στην εποχή του μνημονίου, η κατάσταση στο χώρο των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών βαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η συμπλήρωση σχεδόν 12 χρόνων “απελευθέρωσης” της ακτοπλοΐας,  δεν οδήγησε ούτε στον ελεύθερο ανταγωνισμό, ούτε  στη μείωση των εισιτηρίων και του κόστους μεταφοράς εμπορευμάτων, ούτε πολύ περισσότερο στην εξυπηρέτηση των νησιών. Το κερδοσκοπικό μοντέλο των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, ως αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής,  το ζουν κυρίως οι νησιώτες και οι νησιώτισσες, το ζουν οι τουρίστες, το ζουν οι χρήστες των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, το ζουν οι εργαζόμενοι στα πλοία ναυτικοί, το ζουν οι τοπικές οικονομίες των νησιών, με θύματα τον τουρισμό, την απασχόληση, τη βιώσιμη ανάπτυξη.

       Αυτές τις ημέρες με ιδιαίτερα οξύ τρόπο το ζουν οι κάτοικοι της Λήμνου, του Άη Στράτη, της Σάμου, της Ικαρίας ενώ με την ίδια οξύτητα συνεχίζονται τα προβλήματα διασύνδεσης της χειμερινής περιόδου στις δυτικές Κυκλάδες, σε ορισμένα νησιά της Δωδεκανήσου, στα Κύθηρα και στα Αντικύθηρα και στην Σαμοθράκη.

       Τα προβλήματα δεν αφορούν μόνο τη σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και το κέντρο. Αφορούν και στη σύνδεση των νησιών μεταξύ τους. Αρκεί να σκεφτούμε την ταλαιπωρία, τον χαμένο χρόνο και τα έξοδα που θα βαρύνουν έναν κάτοικο π.χ. της Ικαρίας που πρέπει να μεταβεί στην έδρα της περιφέρειάς του την Μυτιλήνη μέσω Πειραιά!

      Η νησιωτικότητα ως εφαρμοσμένη πολιτική της ιδιαιτερότητας του νησιωτικού χώρου, παρότι έχει θεσμοθετηθεί τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε εθνικό επίπεδο, παραμένει στα αζήτητα. Η νησιωτική Ελλάδα του 21ου αιώνα, αντιμετωπίζεται ως περιοχή β΄ κατηγορίας με τους πολίτες της να αντιμετωπίζονται με άνισα και αντικοινωνικά κριτήρια. Η διαφαινόμενη κατάργηση των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ, η μετάθεση εφαρμογής του μεταφορικού ισοδύναμου στις καλένδες, η κατάσταση απομόνωσης πολλών νησιών ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο, η σοβαρή υποβάθμιση  της δημόσιας υγείας και όλων των κοινωνικών παροχών, η συνεχιζόμενη περιβαλλοντική καταστροφή, η απειλούμενη εκποίηση περιοχών εξαιρετικού κάλλους με διαδικασίες fast track, συνθέτουν τη ζοφερή εικόνα του νησιωτικού μας χώρου και συνιστούν το αποτέλεσμα των  καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών.

      Μέσα σ ' αυτό το τοπίο, είναι φανερό ότι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες παίζουν καθοριστικό ρόλο τόσο για την εκπλήρωση του αυτονόητου δικαιώματος της μεταφοράς επιβατών και εμπορευμάτων, όσο και για την οικονομική-κοινωνική συνοχή και την τουριστική ανάπτυξη. Και εδώ η ασύδοτη εφοπλιστική κερδοσκοπία αφενός μεν δημιούργησε το μονοπωλιακό-ολιγοπωλιακό μοντέλο και αφετέρου ένα καθεστώς διαφορετικών ταχυτήτων. Γραμμές - "φιλέτα" με συχνές συνδέσεις και κατά κανόνα σύγχρονα πλοία και επιδοτούμενες γραμμές «δημοσίου συμφέροντος» που κάθε χρόνο απαιτούν από το κράτος όλο και μεγαλύτερη επιδότηση. Φθάσαμε να επιδοτούμε τους εφοπλιστές από 14 εκ. ευρώ το 2002 με το ιλιγγιώδες ποσό των 100 εκατ. περίπου το 2011 και μάλιστα με μονοετείς συμβάσεις και πεπαλαιωμένα πλοία ή και σαπιοκάραβα, ακόμα και κατά παραβίαση του κοινοτικού Κανονισμού 3577/92 που προκρίνει συμβάσεις από 9-12 χρόνια και με νεότευκτα πλοία. Την ίδια ώρα και παρά την κατάργηση του μεγαλύτερου μέρους των υπέρ τρίτων κρατήσεων, οι τιμές των εισιτηρίων όχι μόνο δεν μειώθηκαν, αλλά αυξήθηκαν υπέρμετρα, ενώ η υλοποίηση του μεταφορικού ισοδύναμου γίνεται «μπαλάκι» μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της Ε.Ε.. Μια απλή σύγκριση στις τιμές των ακτοπλοϊκών μεταφορών στη χώρα μας με ανάλογες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, επιβεβαιώνει το υπέρογκο των αυξήσεων των εισιτηρίων. Τα σχετικά στοιχεία υπάρχουν και είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου.

       Η περίφημη «απελευθέρωση» της ακτοπλοΐας επιδείνωσε επίσης τις εργασιακές σχέσεις. Σε πολλά πλοία, οι συνθήκες εργασίας είναι απαράδεκτες, ενώ την καλοκαιρινή περίοδο δεν τηρείται ούτε καν ο αναγκαίος χρόνος για ανάπαυση. Σήμερα μάλιστα η Ένωση Επιχειρήσεων Ακτοπλοΐας πιέζει για κατάργηση της θεσμοθετημένης 10μηνης εργασίας των ναυτικών και παραπέρα απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων και των αμοιβών αλλά και των συνθέσεων των πληρωμάτων (π.χ. μάγειροι και καμαρότοι να μη θεωρούνται ναυτικοί, να προσλαμβάνονται εργαζόμενοι από κοινοτικές χώρες χωρίς πιστοποιητικό ελληνομάθειας κ.α.).

        Σε αντίθεση με την ακολουθούμενη πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τις ακτοπλοϊκές μεταφορές και την ενδονησιωτική διασύνδεση ως δημόσιο αγαθό και έχει προτείνει από καιρό τη συγκρότηση ενός δημόσιου - κοινωνικού φορέα σχεδιασμού, ελέγχου και παροχής ακτοπλοϊκών υπηρεσιών.  Ο φορέας αυτός μπορεί να διαχειρίζεται ο ίδιος πλοία ή να αναθέτει τη διαχείριση κάποιων από αυτά με leasing ή με προγραμματικές συμφωνίες στην τοπική αυτοδιοίκηση ή και σε άλλους φορείς όπως εταιρίες λαϊκής βάσης νέου τύπου με συμμετοχή και της Αυτοδιοίκησης. Ως πρώτιστο καθήκον και αποστολή του θα έχει την εξασφάλιση της κάλυψης των λεγόμενων άγονων γραμμών, της σύνδεσης των νησιών μεταξύ τους και της ρυθμιστικής του παρέμβασης συνολικά στο σύστημα των ακτοπλοϊκών μεταφορών. Η ύπαρξη ενός τέτοιου δημόσιου φορέα δεν αποκλείει την επιχειρηματική δραστηριότητα ιδιωτικών εταιριών. Αυτός ο δημόσιος φορέας όμως θα διαθέτει τα προαπαιτούμενα ώστε να καθορίζει και να θεσμοθετεί με κυριαρχικό τρόπο τις ακτοπλοϊκές γραμμές και τη συχνότητά τους με βάση το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον και όχι με βάση τα συμφέροντα των εφοπλιστών.

        Με δεδομένο ότι η ακολουθούμενη πολιτική της «απελευθέρωσης» και του «ανταγωνισμού», όπως μάλιστα έχει επιδεινωθεί από τις πολιτικές του Μνημονίου και από την περικοπή των δημοσίων επενδύσεων, κινδυνεύει να αφήσει πολλά νησιά στο έλεος του χειμώνα χωρίς ακτοπλοϊκή διασύνδεση. Ήδη νησιά του ΒΑ Αιγαίου όπως η Λήμνος, η Σάμος, ο Άη Στράτης, η Ικαρία, η Χίος απολαμβάνουν προβληματικής ακτοπλοϊκής διασύνδεσης αφού και όταν υπάρχει πλοίο είτε είναι εντελώς ακατάλληλο είτε τα εισιτήρια είναι πανάκριβα. Ανάλογα προβλήματα παρουσιάζονται στις Κυκλάδες, στα Δωδεκάνησα, στα Κύθηρα και στα Αντικύθηρα και στη Σαμοθράκη η οποία συνδέεται πλέον μόνο με την Αλεξανδρούπολη.

         Με δεδομένο επίσης ότι στη βάση του εθνικού και περιφερειακού σχεδιασμού και μέσα στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, θα μπορούσε να εξασφαλιστεί και από κοινοτικούς πόρους η χρηματοδότηση  ακόμα και της κατασκευής πλοίων, εφόσον υπάρξουν κοινοπρακτικά σχήματα με συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου, ή θα μπορούσε να προωθηθεί με ρεαλιστικούς όρους η διεκδίκηση, ο σχεδιασμός και η οργάνωση του θεσμού του «μεταφορικού ισοδυνάμου».

         Με δεδομένο τέλος ότι η ακτοπλοϊκή διασύνδεση των νησιών επιδεινώνεται θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ζωή των κατοίκων των νησιών αλλά και καταστρέφοντας τις τοπικές νησιωτικές οικονομίες πολύ περισσότερο όταν  απειλείται τις ημέρες αυτές και η μεγιστοποίηση των συντελεστών ΦΠΑ για τα νησιά,

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ


1.    Έχουν επεξεργαστεί και σχεδιάσει αξιόπιστες πολιτικές λύσεις για την αντιμετώπιση του επερχόμενου ακτοπλοϊκού αποκλεισμού των νησιών και των ασφυκτικών αδιεξόδων στα οποία οδηγείται η νησιωτική Ελλάδα εξαιτίας των πολιτικών της «απελευθέρωσης» και του Μνημονίου;


2.    Έχουν απαντήσεις στα οξύτατα επίκαιρα προβλήματα της Λήμνου, της Ικαρίας, του Άη Στράτη, της Σάμου, της Χίου, των Κυκλάδων, των Δωδεκανήσων, των Κυθήρων και Αντικυθήρων, με πρόσθετη φροντίδα καίριας σημασίας για την ακτοπλοϊκή σύνδεση μεταξύ των νησιών;


3.    Θα  αντιταχθούν στις πιέσεις για κατάργηση των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ στη νησιωτική Ελλάδα;

4.    Θα  προχωρήσουν στην εφαρμογή του μεταφορικού ισοδύναμου, διεκδικώντας ισότιμη μεταχείριση των μεταφορών ανάμεσα στην ηπειρωτική και στη νησιωτική Ελλάδα; Εναλλακτικά ή και μέχρι να καθιερωθεί το μεταφορικό ισοδύναμο; Θα  διεκδικήσουν τη μείωση του ΦΠΑ στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια στο 6,5 %, ως ελάχιστο κίνητρο μετακίνησης των επιβατών και τόνωσης του τουρισμού;


5.    Θα προχωρήσουν επιτέλους στη μόνιμη και χωρίς παλινωδίες σύσταση αυτοτελούς και ενιαίου πολιτικού–επιτελικού–διοικητικού Κέντρου-Υπουργείου Ακτοπλοϊκών Μεταφορών-Νησιωτικής-Ναυτιλιακής Πολιτικής αντί να προωθούν την κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και αντί να αφήνουν ανοιχτούς δρόμους για την ανασύσταση στρατιωτικοποιημένου Υπουργείου τύπου ΥΕΝ, που μόνο τα εφοπλιστικά συμφέροντα περιθάλπει και υπηρετεί; 


6.    Θα προχωρήσουν στο δραστικό έλεγχο της ασύδοτης αύξησης των τιμών των εισιτηρίων των ακτοπλοϊκών μεταφορών και στη δραστική μείωσή τους πολύ περισσότερο που η κατάργηση μέρους των υπέρ τρίτων κρατήσεων καθόλου δεν μείωσε τις τιμές των εισιτηρίων όπως είχαν υποσχεθεί και η Κυβέρνηση και οι εφοπλιστές;


7.    Θα βάλουν τέλος στη συζήτηση για την ακόμα μεγαλύτερη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, των αμοιβών των ναυτικών, των συνθηκών εργασίας και των συνθέσεων των πληρωμάτων; Θα αντιταχθούν στην κατάργηση του πιστοποιητικού ελληνομάθειας και της δεκάμηνης εργασίας; Θα στηρίξουν τη βιωσιμότητα και την αυτοτέλεια του ΝΑΤ;


8.    Θα συζητήσουν σοβαρά τις προτάσεις για σύσταση δημόσιου φορέα ακτοπλοΐας με συμμετοχή και της Αυτοδιοίκησης όπως συμβαίνει σε πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες έχουν αναπτύξει τέτοιες λύσεις αν και οι οικονομίες τους  λειτουργούν με βάση τις καπιταλιστικές σχέσεις; Θα επανασχεδιάσουν με βάση το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον των νησιών τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια; Θα αναζητήσουν ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους δημοσίων επενδύσεων αντί να σπαταλούν υπέρογκα ποσά σε επιδοτήσεις προς τους εφοπλιστές; Θα σχεδιάσουν με σοβαρό τρόπο την εξυπηρέτηση των νησιωτικών γραμμών ενδοεπικοινωνίας;


9.    Θα μελετήσουν σοβαρά, θα οργανώσουν και θα διεκδικήσουν για λογαριασμό του Δημόσιου Φορέα την αναζωογόνηση και ανάπτυξη της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας συνδέοντάς την με το στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης ενός ευέλικτου ακτοπλοϊκού στόλου ικανού να καλύψει τουλάχιστον τις ανάγκες των γραμμών ενδοεπικοινωνίας των νησιών; Θα αξιοποιήσουν προς αυτή την κατεύθυνση τις σχολάζουσες υποδομές, την εμπειρία και την τεχνογνωσία που διαθέτουν ελληνικά ναυπηγεία όπως αυτά του Νεωρίου Σύρου, της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος κ.α. διασφαλίζοντας σε σημαντικό βαθμό την βιωσιμότητα τους για το μέλλον;

ΟΙ ΕΠΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ

ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ

ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ

ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το τραπεζικό σύστημα

Το ζήτημα του είδους των μετοχών των τραπεζών που θα έχει το Δημόσιο στην κατοχή του έναντι του τρίτου πακτωλού κεφαλαίων που τους παραχωρεί είναι ξανά στο τραπέζι. Θα είναι με δικαίωμα ψήφου (κοινές) ή χωρίς αυτό (προνομιούχες); Θέμα πολύ σοβαρό και προφανώς όσοι προτείνουν τις προνομιούχες θέλουν, έναντι όσων επιλέγουν τις κοινές, πιο έκδηλα, έμπρακτα και εξασφαλισμένα από ενδεχόμενες προοδευτικές πολιτικές εξελίξεις στο μέλλον να δείξουν την απόλυτη αφοσίωσή τους στις Τράπεζες, δηλαδή τις αγορές. Η κυβέρνηση των «τριών συμμάχων» με τον καταλληλότερο, ως προς αυτό, πρωθυπουργό με τη συμφωνία και της τρόικας ήταν φανερό τι θέλει να περάσει και πρέπει να αποτραπεί γιατί υποθηκεύει το μέλλον.

Όμως, αυτή η διαφωνία δεν μπορεί να κρύψει το κύριο ζήτημα: τι θα γίνει με τις Τράπεζες, ποιος πρέπει να τις ελέγχει, ποιος οφείλει να είναι ο ρόλος τους, πόσο τροφοδότησαν και συνεχίζουν να τροφοδοτούν την κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή της κρίσης εκτιμώντας: Πρώτον, το βάρος του χρηματοπιστωτικού τομέα στην κυοφορία της κρίσης εξαιτίας της χρηματιστικοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας. Δεύτερον, την ισχυρή επίδρασή του στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, μέρος της οποίας ήταν και η προκλητική τροφοδοσία τους με τεράστια ποσά από δημόσιους πόρους, πρότεινε οι τράπεζες να περάσουν υπό τον Δημόσιο – κοινωνικό έλεγχο.

Ήταν επείγουσα ανάγκη να αναλάβουν τον αντίθετο ακριβώς ρόλο από ό,τι μέχρι τότε: δηλαδή να στηρίξουν την πραγματική οικονομία και τη ζήτηση, εν τέλει, την παραγωγική βάση της χώρας και το βιοτικό επίπεδο της πλειοψηφίας του λαού. Άμεσα, είπαμε τότε, μπορούσε αυτό να γίνει με εργαλείο έναν ισχυρό δημόσιο τραπεζικό πυλώνα που θα περιλάμβανε την Εθνική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την Τράπεζα Αττικής και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η εφαρμογή αυτής της πρότασης τότε θα μπορούσε να έχει ευεργετικά αποτελέσματα και να συμβάλει ώστε να αποτραπεί ο κατήφορος των διαρκών μνημονίων, της πτώχευσης των λαϊκών τάξεων, αλλά και η αντιδημοκρατική εξέλιξη στην πολιτική ζωή της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα πιο εμφαντικά και με αίσθηση του εξαιρετικά επείγοντος θεωρεί ότι οι τράπεζες πρέπει να είναι υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. Το προτείνει όχι μόνο, γιατί οι τράπεζες είναι ουσιαστικά εξαγορασμένες από το Δημόσιο, ύστερα από τα τόσα δισ. ευρώ που τους έχουν δοθεί. Αλλά και επειδή η λειτουργία των ιδιωτικών-κερδοσκοπικών τραπεζών στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες, στρέφεται εναντίον του δημόσιου συμφέροντος και παράγει κρίσεις. Επιμένει στην πρότασή του για μια άλλη ταυτότητα, δομή και ρόλο του χρηματοπιστωτικού τομέα διεθνώς και στην Ελλάδα ως θεμελιώδες στοιχείο της εξόδου από την κρίση. Χρειαζόμαστε ένα νέο τραπεζικό σύστημα που δεν θα έχει καμία σχέση μ’ αυτό που υπήρχε, ελεγχόταν από το δικομματισμό, τους μεγάλους επιχειρηματίες και πάσης φύσεως διαπλεκόμενους και που τώρα καταρρέει παρασέρνοντας στο βυθό την οικονομική και κοινωνική ζωή.

Η νέα δομή που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τα εξής στοιχεία:

1.Το τραπεζικό σύστημα πρέπει να είναι δημόσιο με ισχυρούς θεσμούς κοινωνικού ελέγχου.

2.      Η δομή του τραπεζικού συστήματος να περιλαμβάνει:

α) Τράπεζες –ταμιευτήρια μικρού μεγέθους, που δουλειά τους είναι να συγκεντρώνουν τις αποταμιεύσεις – καταθέσεις και να τις διοχετεύουν στη λειτουργία της οικονομίας και κοινωνίας με αναπτυξιακά, περιβαλλοντικά, περιφερειακά και κοινωνικά κριτήρια. Οι τοπικής εμβέλειας θα ανήκουν στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ίση εκπροσώπηση των δύο βαθμίδων.

β) Τράπεζες μεγάλες – αναπτυξιακές οι οποίες θα αναλαμβάνουν ή θα υποβοηθούν την κατασκευή μεγάλων δημόσιων έργων και αναπτυξιακών παρεμβάσεων. Αυτές θα υπάγονται στο Υπουργείο Οικονομίας

γ) Τράπεζες συνεταιριστικές – περιφερειακές και τράπεζες ειδικού σκοπού, οι οποίες θα  ανήκουν στους αντίστοιχους φορείς.

Αμέσως θα πρέπει να υιοθετηθεί ένα ευρύ πρόγραμμα ρύθμισης και αναδιάρθρωσης των χρεών μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων και φτωχών νοικοκυριών με διαγραφή μέρους ή και του συνόλου, για να μπορεί και πάλι να πάρει εμπρός η παγωμένη οικονομική δραστηριότητα. Οι επιχειρήσεις που θα υπαχθούν στο πρόγραμμα θα πρέπει να δεχτούν τον δημόσιο έλεγχο με ισχυρή παρουσία των εργαζομένων.

Σήμερα σε επίπεδο ΕΕ και σε μια στιγμή που η κρίση των τραπεζών εντείνεται και επαυξάνει αφάνταστα τη συνολικότερη κρίση, ετοιμάζεται άλλο 1 τρισ. ευρώ να δοθεί στις τράπεζες. Αυτό ενισχύει  τη θεμελίωση της πρότασής μας. Συμπίπτει με τις προτάσεις και άλλων κομμάτων της Αριστεράς στην Ευρώπη αλλά και Συνδικάτων. Μπορεί να αποτελέσει τη βάση για να αναπτυχθεί ένα κίνημα διεκδικητικό, πλειοψηφικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εργαστεί και θα συνεισφέρει σε αυτό το στόχο που είναι ανάγκη της κοινωνίας.

To Γραφείο Τύπου

Επιστολή φορέων για το ακτοπλοϊκό ...

Στον Υπουργό Μ. Χρυσοχοίδη έστειλαν την παρακάτω επιστολή οι φορείς της Σάμου της Ικαριάς και των Φούρνων για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες ...

 

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Μετά την άκαρπη συνάντηση των θεσμοθετημένων φορέων του Νομού Σάμου με τον κ. Υφυπουργό αρμόδιο για θέματα Ναυτιλίας, απευθυνόμαστε σε σας, η Ομοσπονδία Σαμιακών Συλλόγων και εικοσιένα (21) Σύλλογοι της Ικαρίας και των Φούρνων, ως ύστατη προσπάθεια για την άμεση επίλυση στα σοβαρότατα προβλημάτα που αντιμετωπίζουν στην ακτοπλοϊκή τους σύνδεση τα νησιά Σάμος, Ικαρία και Φούρνοι.
Το έντονο πρόβλημα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης των νησιών μας τα τελευταία χρόνια τόσο με το κέντρο και την περιφέρεια όσο και ενδοπεριφερειακά έχουμε εκθέσει επανειλημμένα στους αρμόδιους Φορείς, με πιο πρόσφατη την επιστολή μας προς την προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου σας στις 10/5/2011 με θέμα: Ακτοπλοϊκές Συνδέσεις Νήσων Ικαρίας και Φούρνων, διατυπώνοντας ταυτόχρονα ως βάση για συζήτηση συγκεκριμένες προτάσεις.

Δυστυχώς, όχι μόνο δε βρήκαμε καμία ανταπόκριση από την τότε πολιτική ηγεσία, αλλά αντιθέτως με θλίψη και αγανάκτηση διαπιστώσαμε στις 16/12/2011 ότι δρομολογήθηκε στη γραμμή μας το πλοίο ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ (αντικαθιστώντας το πλοίο «Νήσος ΜΥΚΟΝΟΣ»), που η ηλικία του φθάνει τις 4 δεκαετίες, για να εξυπηρετήσει τρία νησιά που έχουν ήδη θρηνήσει δεκάδες θύματα στο πρόσφατο παρελθόν με το ναυάγιο του ΣΑΜΙΝΑ.

Όλα αυτά τα χρόνια, βιώνουμε στο πετσί μας την εγκατάλειψη και την αδιαφορία της εκάστοτε κυβέρνησης. Η αδυναμία πρόσβασης από το κέντρο και την περιφέρεια στα νησιά μας και το αντίθετο, σε συνδυασμό με την δύσκολη οικονομική συγκυρία που ταλανίζει τη χώρα μας, θα οδηγήσει τα νησιά μας σε μαρασμό και η συνταγματικά κατοχυρωμένη πολιτική της νησιωτικότητας, που θα έπρεπε εμπράκτως να εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα σε σχέση με τους Ελληνες της ηπειρωτικής Ελλάδας, αποδεικνύεται ανύπαρκτη, αφήνοντας τους νησιώτες - ακρίτες της χώρας στην ομηρία των εφοπλιστών. Το κράτος αδυνατεί να επιβάλει ακτοπλοϊκή πολιτική που να συνάδει με εθνικούς, αναπτυξιακούς και κοινωνικούς στόχους, επιτρέποντας στους μηχανισμούς της ελεύθερης αγοράς και των ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων να ορίζουν καθ?ολοκληρία τις ζωές μας και να προδιαγράφουν με ζοφερό τρόπο το μέλλον μας. Η ελευθερία δράσης των εφοπλιστών της ακτοπλοίας, τους επιτρέπει, με μοναδικά κριτήρια αυτά της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους, να σταματάνε δρομολόγια πλοίων όποτε θέλουν, να προσλαμβάνουν και να απολύουν όποιον θέλουν, να αντικαθιστούν σύγχρονα πλοία με πλοία μεγάλης ηλικίας, ξεπερασμένης τεχνολογίας και με εμφανή προβλήματα όσον αφορά στην ασφάλεια (π.χ. το πλοίο ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ έχει ορατή κλίση ακόμα και αραγμένο - αναρωτιόμαστε δεν το πρόσεξε η αρμόδια Επιτροπή που έδωσε το πιστοποιητικό αξιοπλοίας;. Επίσης στα λίγα μέχρι τώρα ταξίδια που έχει κάνει στη γραμμή μας, παρουσίασε δύο φορές black out, δημιουργώντας πανικό στους επιβάτες).

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ απρόσκοπτη, τακτική, καθημερινή σύνδεση των νησιών μας, χειμώνα - καλοκαίρι, με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους, με δρομολόγηση σύγχρονων και ασφαλών πλοίων, με φθηνά εισιτήρια και με εξασφάλιση της δουλειάς και των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αυτά. Λέμε όχι στην άρση του καμποτάζ και θεωρούμε ότι τα παραπάνω θα μπορούσε να εξασφαλίσει ένας ενιαίος δημόσιος φορέας ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.

Για τα νησιά μας ΣΑΜΟΣ - ΙΚΑΡΙΑ - ΦΟΥΡΝΟΙ, άμεσα ζητούμε, κ Υπουργέ, τα αυτονόητα:
1.    Να παραμείνει σύγχρονο πλοίο στη γραμμή Πειραιάς - Ικαρία - Φούρνοι - Σάμος, αντίστοιχο του «Νήσος Μύκονος».
2.    Να προστεθεί στη γραμμή δεύτερο πλοίο, αξιόπλοο, άλλης εταιρείας (ο ανταγωνισμός θα λειτουργήσει θετικά).
3.    Ο σχεδιασμός των ωραρίων των δρομολογίων και των ενδιάμεσων σταθμών να γίνει λαμβάνοντας υπόψη τις αυξημένες ανάγκες των νησιών ΣΑΜΟΣ - ΙΚΑΡΙΑ - ΦΟΥΡΝΟΙ και η έγκριση και ανακοίνωση των δρομολογίων να γίνονται έγκαιρα για να μπορούν όλοι, κάτοικοι και επισκέπτες, να προγραμματίζουν νωρίτερα τα ταξίδια τους.
4. Να μειωθούν οι τιμές των εισιτηρίων, οι οποίες παραμένουν ιδιαίτερα ακριβές ανεξάρτητα από την κατηγορία και την ποιότητα παροχής υπηρεσιών του εκάστοτε πλοίου.
5.    Να εξασφαλιστεί η σύνδεση των νησιών του νομού και της περιφέρειας μεταξύ τους, καθώς αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξή τους.
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Πιστεύοντας ότι κατανοείτε ότι η αγωνία μας για ασφαλή και αξιοπρεπή μετακίνηση, για την ανάπτυξη και την πρόοδο των νησιών μας, έχει μετατραπεί σε θυμό και αγανάκτηση, αφού η ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών μας έχει εξελιχθεί σε ζωτικό παράγοντα επιβίωσης εν μέσω οικονομικής κρίσης, περιμένουμε την ανταπόκρισή σας στα αιτήματά μας και τη δέσμευσή σας σε μία συνάντηση μαζί μας το συντομότερο δυνατό, για μία ζωντανή συζήτηση στα κρίσιμα αυτά θέματα.

Με τιμή
ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΣΑΜΟΥ - ΙΚΑΡΙΑΣ - ΦΟΥΡΝΩΝ της Αθήνας