ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ - Εκπομπή ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ [29-3-2012]

Θα φορολογήσω τον πλούτο. Το ήμισυ της περιουσίας του πλούτου θα δοθεί φορολογία στο κράτος σε βάθος 25ετίας όπως στη Γερμανία το 1952. Αν θέλουν να πάρουν τα λεφτά να τα πάνε έξω να πάνε τα πολιτικά τους δικαιώματα στη Λιβερία όπου είναι και οι σημαίες των πλοίων τους. ΤΑ ΒΑΡΗ ΘΑ ΚΑΤΑΝΕΜΟΝΤΑΙ ΔΙΚΑΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.!

Τρόϊκα: 150 Ευρώ το μήνα να πάει ο Βασικός Μισθός !

Σοκ προκαλλεί η δήλωση της τρόικας στην κοινή συνεδρίαη των Επιτροπών Οικονομικών και Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με την μείωση του βασικού μισθού της Ελλάδας, στα 150 ευρώ.

Συγκεκριμένα σε ερώτηση του ερωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή αφού ομολόγησαν την παταγώδη αποτυχία του Μνημονίου μέχρι σήμερα, παραδέχτηκαν ότι «σκοπός τους είναι οι μισθοί και οι συντάξεις στην Ελλάδα να φτάσουν σε επίπεδα Βουλγαρίας και Ρουμανίας, δηλαδή στο επίπεδο των 150 ευρώ το μήνα».

http://www.enikos.gr/politics/27803,«O_vasikos_mis8os_sta_150_€».html

"Η σεμνή, ταπεινή και διάσπαρτη ιδιοτέλεια"

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ*
ΑΥΓΗ 25/03/2012 

H λαϊκή διαφθορά που φτιάχνει τα εξουσιαστικά εκκλησιάσματα είναι για την Αριστερά μικρή και ελάχιστα ένοχη

Η συμπυκνωμένη κοινωνική οργή δεν φάνηκε να μεταφράζεται στις ενδοπασοκικές εκλογές. Δεν με ενδιαφέρει η αξιοπιστία των αριθμών που ανακοινώθηκαν, όσο η απογοήτευση πολλών από αυτούς που ζουν συντετριμμένοι τις συνέπειες του «σοσιαλιστικού» και κρατικοδίαιτου νεοφιλελευθερισμού. Περίμεναν αυτοί οι πολίτες ότι το μίσος που νοιώθουν θα μεταφράζονταν σε μηδέν ψήφους για τον νέο πρόεδρο. Πολύ μεγάλο κοινωνικό και συλλογικό μίσος, καθόλου ψήφοι. Λάθος. «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ», όπως δήλωσε ο νέος πρόεδρος. Ακόμα και τα τεχνάσματα των διπλοψηφιών αυτό δηλώνουν. Είναι εδώ και ως πολιτική οντότητα και ως εκλογική πρακτική. Τι συνέβη; Παρ' όλο το μίσος, υπήρξαν ψήφοι. Παρ' όλη την υπερδεξιά μετατόπιση του ιστορικού κόμματος, υπήρξαν ευγνώμονες και επίμονοι άνθρωποι που πήγαν και ψήφισαν.

Η διάλυση που πέτυχε το κεντρικό όχημα καταστροφής του αστικού κράτους και των θεσμών, το αντιΠΑΣΟΚ υπόλειμμα του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται ότι λειτουργεί συσπειρωτικά. «Να τα έχεις καλά μαζί τους, να είσαι γραμμένος στις λίστες για να σωθείς» από τη λιμπιντική κόλαση του παπανδρεϊκού γονιδιώματος. Όσο διαλύει μέσα στην πολιτική τυχαιότητα και ανικανότητα και ταξική πονηριά, τόσο εξουθενώνει. Όσο καταστρέφει τόσο πειθαρχεί. Μια μαύρη πειθαρχία που ποτέ η Αριστερά δεν ενοχοποίησε, δεν τιμώρησε, δεν θυμήθηκε. Η Λαϊκή διαφθορά που φτιάχνει τα εξουσιαστικά εκκλησιάσματα είναι για την Αριστερά μικρή και ελάχιστα ένοχη. Τα μεγάλα ιστορικά σχήματα που μεταχειρίζεται η Αριστερά για να εξηγήσει τις κοινωνικές διαρθρώσεις, μπερδεύονται από τη μικρή και διασπαρμένη ιδιοτέλεια. Το γλείψιμο στην εξουσία είναι άτυπο, ένα παρόραμα της ιστορίας, μια λεπτομέρεια ασήμαντη μπροστά στα μεγάλα διακυβεύματα: τον Σοσιαλισμό, τη Δημοκρατία, το Δίκαιο.

Η αδιάλειπτη ιδιοτέλεια που οδηγεί το χέρι στη δουλεία προς την κομματική εξουσία, η παρανομία του φτωχού, η μικρή καταπάτηση της παραλίας, η ελάχιστη δωροληψία του σκοτεινού κλητήρα είναι ασήμαντες λεπτομέρειες ή κατανοητά μικρά ελαττώματα που η επαναστατική συγκατάβαση πρέπει να συγχωρεί ή να παραβλέπει. Η παράβλεψη όμως αυτή φτιάχνει μια μεγάλη πολιτική τύφλωση. Οι πολιτικές ποιότητες που καθορίζονται από τη μαζική κατάχρηση είναι συντριπτικές και ηγεμονικές. Ναι. Το ΠΑΣΟΚ ακόμα και σ' αυτή τη δεξιότατη μορφή δεν πρόκειται να διαλυθεί γιατί έχει τα ριζώματα μιας αδίστακτης λαϊκής προσμονής. Ο λαός μας διδάχθηκε και μεγάλωσε μέσα σ' αυτή τη δαιδαλώδη ηθική αλληλουχία. Οι άστεγοι, οι νεόπτωχοι, οι αφανισμένοι είναι τα απλά συναισθηματικά και ελεήμονα άλλοθι αυτής της ωμής επιλογής. Ψηφίζω για αρχηγό και επισημαίνομαι. Με βλέπουν, είμαι μαζί τους, κινδυνεύω λιγότερο. Περίπου μια πιο σιωπηλή εκδοχή «αγανακτισμένου πολίτη».

Αυτή την επανεκτίμηση της χαμηλής ιστορίας, της εμπράγματης δηλαδή ιδιοτέλειας, η Αριστερά πρέπει να την κάνει. Όχι για να αντιπροτείνει μια ανάγνωση μνησικακίας και εκδίκησης, αλλά ίσα- ίσα για να την ακυρώσει ηθικά. Όταν δεις την ιστορία και ως προϊόν μίσους, ζήλειας, ιδιοτέλειας, κρυψίνοιας, κουτοπονηριάς, εξαχρείωσης, κτηνωδίας, χαφιεδισμού, ανηθικότητας, τότε έχεις ελπίδα να αναθερμάνεις τις ερμηνείες σου. Να αναδιατυπώσεις τη μεγάλη σύνθεση, εμβαπτισμένη και στις μαύρες πεδιάδες της δυσωδίας του δρόμου.

Αν δει κανείς όλες τις ιστορικές στρώσεις που συγκρότησαν την Ελλάδα, αυτή την ενεργό χαμηλή πεδιάδα θα εντοπίσει. Πίσω από τις μεγάλες πράξεις π.χ. της πείσμωνος και ηρωικής αριστεράς, πίσω από τις υψηλές χειρονομίες ταλαντούχων και ηθικών αστών, πίσω από τη μεγάλη σύλληψη του «άλλου» που συγκροτούν τη μεγάλη ιστορία, το μεγάλο αφήγημα, ο μελετητής θα βρει έξυπνα κρυμμένη τη χαμηλή ζώνη των ενστίκτων κανιβαλικής αυτοσυντήρησης, αφανισμού του διπλανού, καρφώματος, λιντσαρίσματος του ηττημένου. Σαν να γράφτηκε μια επίσημη ιστορία από τις μεγάλες πράξεις, για να «ξεκαρφώσει» την εκλαϊκευμένη πονηριά. Και όλα στο τέλος, αναβαπτισμένα αναμεμειγμένα στον πιο άδικο και άνισο εξισωτισμό. Αυτό το πολιτιστικό υπόστρωμα παράγει την πολιτική σκηνή τουλάχιστον στην εξουσιαστική της εκδοχή. Αυτό το υπόστρωμα είναι ενεργό και στη δόμηση της κρίσης και στην κοινωνική σφαγή που τη συνοδεύει. Και αυτό το βορβορώδες μικρο-ιδιοτελές υπόστρωμα, ενώ πάντα νικάει και διδάσκει και διαμορφώνει, ποτέ δεν εντοπίζεται. Ένας αόρατος, διάσπαρτος και χαμηλός πνιγμός μιας ολόκληρης κοινωνίας.

* Ο Δημήτρης Σεβαστάκης είναι ζωγράφος, επ. καθηγητής ΕΜΠ, dsevastakis@arch.ntua.gr

πηγη: http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=677460

Ανακοίνωση με αφορμή την 25η Μαρτίου

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΑΜΟΥ
 Ανακοίνωση με αφορμή την 25η Μαρτίου
  «Κάλλιο για την πατρίδα κανένας να χαθεί, ή να κρεμάσει φούντα για ξένον στο σπαθί» Επίκαιρα τα λόγια που έγραψε πριν 200 χρόνια ο Ρήγας Φεραίος στον «Θούριο».
Η επέτειος της επανάστασης του ’21 βρίσκει τον ελληνικό λαό να βιώνει μια από τις χειρότερες καμπές της ιστορίας του. Η ξενόδουλη συγκυβέρνηση και ο δοτός πρωθυπουργός υπογράφοντας τα μνημόνια είπαν «ναι σε όλα» και έφεραν τον Λαό και την Ελλάδα στην πιο άθλια ταξική καταλήστευση και κατοχή. Το πολιτικό προσωπικό της νέας τάξης πραγμάτων, σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες, με αφορμή το δημόσιο χρέος, τινάζουν στον αέρα κάθε έννοια κοινωνικού κράτους, κάθε κεκτημένο εργασιακό δικαίωμα, κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας.
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης και μόνο για την πολιτιστική κληρονομιά ήταν αυστηρός: «Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’ αυτά πολεμήσαμε», έλεγε για κάποια αγάλματα. Μπορούμε να καταλάβουμε τώρα τι θα έλεγε που ανερυθρίαστα ξεπουλιέται όλος ο εθνικός πλούτος… Η κάθοδος των επιτρόπων του Ράϊχενμπαχ, ελάχιστα απέχει από την κάθοδο του Δράμαλη.. Ο Λαός μας, μετά τον πρώτο φόβο, αντιδρώντας περήφανα και δημοκρατικά κατέκλυσε τις Πλατείες και το Σύνταγμα με ποτάμια διαδηλώσεων και αντιμετωπίστηκε με χημικά, προβοκάτσιες και βία. Σιγά – σιγά –όλοι το νιώθουμε- μέσα από την απόγνωση ο λαός μας γεννά την ελπίδα και εξεγείρεται για την πτώση των δυναστών του. Ζητά ενωμένες τις προοδευτικές, αριστερές, τις γνήσια πατριωτικές δυνάμεις. Γιατί δεν υπάρχει πατριώτης που να ξεχωρίζει το συμφέρον της πατρίδας, από τα δικαιώματα, την αξιοπρέπεια και την ελπίδα των πολιτών της. Και τα μνημόνια είναι πλέον ολοφάνερο ότι έπληξαν καίρια και ανεπανόρθωτα τα τρία αυτά. 
Απαιτούν οι πολίτες λοιπόν, από τις πολιτικές δυνάμεις που επέλεξαν να είναι απέναντι στα Μνημόνια, να καταλάβουν την ιστορική τους ευθύνη και να δώσουν μία πολιτική διέξοδο στο εκρηκτικό μείγμα φτώχειας και απόγνωσης.
Ο Λαός μας αυτή τη στιγμή χτίζει πρώτα στο κοινωνικό και έπειτα στο πολιτικό επίπεδο ένα ευρύ μέτωπο αλληλεγγύης και συνεργασίας. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω της πολιτικής του φυσιογνωμίας, μπορούν να αποτελέσουν το υπόστρωμα αυτής της παλλαϊκής συνεργασίας.
Σαν αξιόπιστος συνομιλητής, ξεπερνώντας δευτερεύουσες αντιθέσεις που συσσώρευσε η μεταπολίτευση, με σεβασμό σε αυτά που συμφωνούμε ο ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει μαζί με τον λαό μια άλλη πρόταση εξουσίας, πρόταση που αποδεικνύει ότι τα μνημόνια δεν είναι μονόδρομος. Καλούμε τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε βάναυσα πληττόμενο πολίτη να συστρατευτεί σε αυτό το μέτωπο για την πολιτική και κοινωνική απελευθέρωση της Χώρας... Καλούμε τους φτωχούς και καταπιεσμένους Έλληνες, όπως ακριβώς συνέβη και το 1821 με την Επανάστασή τους ενάντια στην «Ιερή Συμμαχία» των Εστεμμένων Δυναστών, να μεταδώσουν στους Ευρωπαϊκούς λαούς το μήνυμα της εξέγερσης ενάντια στην «Ιερή Συμμαχία» του πολυεθνικού καιροσκοπικού κεφαλαίου και των πολιτικών ελίτ που παλεύουν να διατηρήσουν και να ενισχύσουν την Ευρώπη της μιζέριας και της διαίρεσης που δημιούργησαν τα τελευταία χρόνια.

ΟΛΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Σ.ΣΑΚΟΡΑΦΑ ΚΑΙ Ρ. ΔΟΥΡΟΥ ΣΤΗ ΣΑΜΟ (21.3.12)

Πατήστε εδώ για το ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗ "ΣΑΜΙΑΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ"

http://www.samiaki.tv/?p=2748

Ανταπόκριση της ΕΡΤ για την Συνέντευξη Τύπου της Σ. Σακοράφα και Ρ. Δούρου στη Σάμο.

Στους κύριους άξονες του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκαν τόσο η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα, όσο και το μέλος της Π.Γ Συνασπισμού Υπεύθυνη Ευρωπαϊκής πολιτικής Ρένα Δούρου στη συνέντευξη που παραχώρησαν στα ΜΜΕ της Σάμου  στο πλαίσιο της διήμερης περιοδείας τους στο νομό.

«Απεχθές και παράνομο» χαρακτήρισε το χρέος της Ελλάδας η κ. Σακοράφα ξεκινώντας την εισήγησή της  ενώ τόνισε ότι θα επαναφέρει το θέμα της σύστασης Επιτροπής Λογιστικού  Ελέγχου.

Η κ. Σακοράφα  επίσης αναφέρθηκε στην ανάγκη  άμεσης απεμπλοκής από το μνημόνιο, την δικαιότερη φορολόγηση των κοινωνικών ομάδων, την  προτεραιότητα  στις ανάγκες της κοινωνίας, και την κοινωνικοποίηση των τραπεζών.

Ιστορικές και κρίσιμες χαρακτήρισε η Ρένα Δούρου  τις συνθήκες σε ότι αφορά τις ευθύνες της Αριστεράς. «Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς , όσοι εξαπατήθηκαν από το γνωστό πια  «λεφτά υπάρχουν» αλλά και οι ψηφοφόροι  της Ν.Δ που εν μία νυκτί χρειάστηκε να περάσουν από το αντιμνημονιακό φλάμπουρο του κ.Σαμαρά στην ψήφιση του δεύτερου μνημονίου πρέπει να συστρατευτούν σε όσα καταστροφικά μας ετοιμάζουν» είπε χαρακτηριστικά ενώ χαρακτήρισε περεταίρω δημοκρατική εκτροπή την ψήφιση από τα δύο κόμματα εξουσίας της νέας δανειακής σύμβασης. Το ψευδοδίλλημα ευρώ ή χάος εξυπηρετεί το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία είπε απαντώντας σε σχετικό ερώτημα η κ. Δούρου .

Σήμερα το κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται στην Ικαρία

Σύνταξη: Χάρης Ζαβουδάκης

SOS ΤΕΤΑΡΤΗ 21 ΜΑΡΤΗ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΣΑΜΟΣ (7.30 μ.μ.) ΣΑΚΟΡΑΦΑ - ΔΟΥΡΟΥ

Φίλες και Φίλοι, λόγω των συγκοινωνιακών συνθηκών, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ εκδήλωση- Συζήτηση με τις κυρίες Σακοράφα και Δούρου άλλαξε μέρα: ΤΕΤΑΡΤΗ 21.3.2012 ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ. ΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΠΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΙΔΙΑ(Ξενοδοχειο Σάμος στο Βαθύ στις 7.30μ.μ.)

ΣΥΡIZA: "Εδώ και δυο βδομάδες ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. μας έχουν προϊδεάσει ότι θα ετοιμάσουν προβοκάτσιες ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά."

"Να καταδικάσει την αντισυγκέντρωση υβριστών" καλεί ο Α.Λοβέρδος τον ΣΥΡΙΖΑ

Να αποδοκιμάσει ρητά και κατηγορηματικά "την οργάνωση του κόμματος που διοργάνωσε την αντισυγκέντρωση υβριστών και τραμπούκων" καλεί ο υπουργός Υγείας τον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με email που δημοσιεύουν τα Νεα και εμφανίζουν την κομματική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ ως διοργανωτή της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας στην ομιλία του στην Αγ. Παρασκευή.
«Εδώ δεν υπάρχει το ψευδοάλλοθι ότι τάχα οι εκδηλώσεις αναφέρονται στην Υγεία, άρα και στο κυβερνητικό έργο. Πρόκειται για μία 100% εσωτερική δημόσια λειτουργία του Κινήματος και επομένως επρόκειτο για μια κατά κυριολεξία τραμπουκική συγκέντρωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να την καταδικάσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο», αναφέρει ο κ. Λοβέρδος, επικαλούμενος δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα»
 «Την πρακτική των αντισυγκεντρώσεων σε εκδηλώσεις πολιτικών κομμάτων, που κυριάρχησαν την δεκαετία του '60, με παρουσία τραμπούκων που προπηλάκιζαν και εξύβριζαν με σκοπό την τρομοκράτηση των πολιτών, φαίνεται πως ορισμένοι τις έχουν αναγάγει σε βασική τους πολιτική πρακτική» αναφέρει ο υπουργός Υγείας.

"Εδώ και δυο βδομάδες ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. μας έχουν προϊδεάσει ότι θα ετοιμάσουν προβοκάτσιες ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά. Τις περιμένουμε νηφάλιοι και προετοιμασμένοι να τις αντιμετωπίσουμε." απαντά με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ

"Συστηματικά, ανώνυμα και επώνυμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δημιουργούν τις τελευταίες ώρες και ημέρες με δηλώσεις τους ένα επικίνδυνο κλίμα περί δήθεν οργάνωσης αντισυγκεντρώσεων εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ κατά την εκλογή του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ.  Πρόκειται για μια αήθη γκρίζα σπερμολογία που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Η διοργάνωση κομματικών αντισυγκεντρώσεων υπήρξε πράγματι η λογική των παρακρατικών στην προδικτατορική περίοδο που ποτέ η Αριστερά δεν υιοθέτησε. Τη συγγενή και επικίνδυνη λογική της φαιάς προπαγάνδας φαίνεται πως υιοθετεί τώρα ο κ. Λοβέρδος, ψευδολογώντας εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, με διττό σκοπό. Πρώτον, να δημιουργήσει ένα κλίμα συσπείρωσης στους εναπομείναντες οπαδούς του ΠΑΣΟΚ και, δεύτερον, να απαξιώσει και να ενοχοποιήσει κάθε είδους κοινωνική διαμαρτυρία." τονίζει επιπλέον προσθέτοντας ότι "Αυτές οι πρακτικές θα πυκνώνουν το επόμενο διάστημα και συμπληρώνουν το αντιαριστερό παραλήρημα της Ν.Δ.. ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. από κοινού υλοποιούν το μνημόνιο, μαζί επιτίθενται και στους κοινωνικούς αγώνες. Τζάμπα κόπος. Τους έμαθαν όλοι πια. Τους παραδίδουμε στην κοινωνική απομόνωση"

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΣ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΡΟΖΑΣ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ

"...........Άξαφνα, μια χλωμή γυναίκα όρμησε, στάθηκε απάνου στα σύνορα κι άνοιξε τα δυο μικρά της αδύναμα χέρια να σταματήσει τους στρατούς που προχωρούσαν. Ήταν η Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Τη φυλακίζουν. Από τη φυλακή της κοιτάζει τον ήλιο, τα πουλιά, τα σύννεφα, ακουμπισμένη στα κάγκελα.

Ξαπλωμένος στην κορφή του βουνού διαβάζω τα γράμματα της στην αγαπημένη της φιλενάδα, τη Σόνια:

«Κάποτε μου φαίνεται πως δεν είμαι ανθρώπινο πλάσμα, μα ένα πουλί ή ένα οποιοδήποτε ζώο, που πήρε ανθρώπινη μορφή. Περσότερο ταιριάζει στην ψυχή μου μια γωνίτσα περβόλι, ένα χωράφι και να ΄μαι ξαπλωμένη στο χορτάρι, ανάμεσα στα έντομα, παρά να βρίσκουμαι σ' ένα συνέδριο σοσιαλιστικό. Σε σένα μπορώ να κάμω μια τέτοια εξομολόγηση, γιατί βέβαια δε θα με φανταστείς εσύ πως προδίνω την ιδέα. Το ξέρεις, πως με όλα αυτά, ελπίζω να πεθάνω στο μετερίζι μου: σε μια μάχη στα οδοφράγματα ή μέσα στη φυλακή...»........"
όλο το κείμενο εδώ (ΙΣΚΡΑ)

"Υπερωρίες του Προγράμματος Δασοπροστασίας έτους 2011 υπαλλήλων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων"

Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Κοινοβουλευτική Ομάδα

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους Υπουργούς

-Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής

-Εσωτερικών

-Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

14/03/2012

Μετά από μία χειμερινή περίοδο που τα φαινόμενα παράνομης υλοτομίας “χτύπησαν κόκκινο” στις ελληνικές δασικές περιοχές, μόλις ενάμιση μήνα πριν την επίσημη έναρξη της αντιπυρικής περιόδου έτους 2012, αλλά και μετά την αποστολή του υπ’ αριθμ. 165358/172/20-1-2012 εγγράφου της Ειδικής Γραμματείας Δασών, με το οποίο ζητά από τις κατά τόπους Υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων να αποστείλουν πίνακες με τα ονόματα των υπαλλήλων που δύναται να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα Δασοπροστασίας για το έτος 2012, σε διάφορες περιοχές της χώρας δεν έχουν καταβληθεί ακόμη στους υπαλλήλους οι δεδουλευμένες υπερωρίες που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του Προγράμματος Δασοπροστασίας έτους 2011.

Το πρόγραμμα δασοπροστασίας που εκπονείται κάθε χρόνο, συνίσταται στη λειτουργία Συντονιστικού Κέντρου Δασοπροστασίας αφενός και τη διενέργεια περιπόλων κατά παράνομων υλοτομιών, εκχερσώσεων, καταπατήσεων κλπ. από υπαλλήλους των δασικών υπηρεσιών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων αφετέρου.

Όπως έχει καταγγελθεί από το Σύλλογο Εργαζομένων Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου (Β. Αιγαίου), παρά το γεγονός ότι τα χρήματα για τις υπερωρίες είχαν εγγραφεί ως κονδύλι στον προϋπολογισμό του έτους 2011 με συγκεκριμένους κωδικούς δαπανών ΚΑΕ 0511 και 0512 με συνολικό πόσο 89.415 ευρώ, από αυτά απορροφήθηκαν για υπερωριακή απασχόληση συνολικά 53.866 ευρώ (μικτά) και κατανεμήθηκαν ως εξής:  22.258 ευρώ στη Δ/νση Δασών Λέσβου (27 υπάλληλοι), 19.890 ευρώ στη Δ/νση Δασών Σάμου (16 υπάλληλοι) και 11.718 ευρώ στη Δ/νση Δασών Χίου (23 υπάλληλοι). Μέχρι σήμερα τα ποσά αυτά δεν έχουν καταβληθεί ως οφειλόταν από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση στους δικαιούχους υπαλλήλους.

Σύμφωνα δε με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Υπαλλήλων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, το ίδιο πρόβλημα με τη μη καταβολή δεδουλευμένων υπερωριών για το Πρόγραμμα Δασοπροστασίας 2011 αντιμετωπίζουν υπάλληλοι και άλλων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, όπως της Αττικής.

Επειδή σύμφωνα με το υπ. αριθμ. 7240Β/01.03.2012 απαντητικό έγγραφο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που διαβιβάστηκε στη Βουλή, για τους σκοπούς του Προγράμματος Δασοπροστασίας έτους 2012 έχει εγκριθεί ποσό 1.150.000 ευρώ, το οποίο θα διανεμηθεί στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και θα καλύπτει την περίοδο Απριλίου - Νοεμβρίου τρέχοντος έτους, χωρίς όμως να διασφαλίζεται το πότε θα φτάσει στους εργαζομένους.

Επειδή οι απλήρωτοι για το έτος 2011 εργαζόμενοι στο πρόγραμμα Δασοπροστασίας είναι πολύ επιφυλακτικοί για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα του τρέχοντος έτους και τυχόν ελλείψεις σε απαραίτητο προσωπικό θέτουν σε κίνδυνο την αποτελεσματική προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων από τους πάσης φύσεως κινδύνους που τα απειλούν (πυρκαγιές, καταπατήσεις, εκχερσώσεις κοκ).

Επειδή οι εργαζόμενοι πληρώνουν την κρίση, με περικοπές στους μισθούς τους, με  έκτακτες εισφορές, χαράτσια κι απολύσεις, και δεν μπορούν πλέον να ανεχτούν τον εμπαιγμό, τις καθυστερήσεις και την ολιγωρία στην αποπληρωμή δεδουλευμένων υπερωριακών αποδοχών.

Για τους παραπάνω λόγους,

ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί:

1.      Πότε θα καταβληθούν τα πλήρη ποσά των υπερωριών στους υπαλλήλους που εργάστηκαν στο Πρόγραμμα Δασοπροστασίας έτους 2011 και για ποιο λόγο παρατηρούνται αυτές οι καθυστερήσεις;

2.      Έχουν εικόνα σχετικά με το ποιες Αποκεντρωμένες Διοικήσεις έλαβαν τις πιστώσεις για τις υπερωρίες που πραγματοποιήθηκαν κατά την υλοποίηση του Προγράμματος Δασοπροστασίας έτους 2011, αλλά δεν τις κατέβαλαν στους υπαλλήλους τους;

3.      Τι κυρώσεις θα επιβληθούν στις ΑΔ, μετά το σχετικό έλεγχο, για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων υπερωριών στους δικαιούχους υπαλλήλους τους;

4.      Σε τι ενέργειες θα προβούν για τη διασφάλιση καταβολής των υπερωριακών αποζημιώσεων στους υπαλλήλους που θα απασχοληθούν στο Πρόγραμμα Δασοπροστασίας έτους 2012;

Οι ερωτώσες βουλευτίνες

Ηρώ Διώτη

Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ για το ζήτημα της ενδεχόμενης κατάργησης των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ

Δηλώσεις του Προέδρου της Κ.Ο. Α. Τσίπρα μετά τη συνάντησή του με εκπροσώπους του βόρειου και νότιου Αιγαίου για το ζήτημα της ενδεχόμενης κατάργησης των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ

«Οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ για τα Νησιά του Αιγαίου δεν ήταν ελεημοσύνη προς τους νησιώτες, αλλά δίκαιο αντιστάθμισμα στα υψηλά μεταφορικά και τις δυσκολίες διαβίωσης, ιδιαίτερα στα μικρά νησιά.

Πρόκειται για θεσμοθετημένη ρύθμιση στο ίδιο Ευρωπαϊκό Κοινοτικό κεκτημένο, που αφορά το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Ελλάδας ως πολυνησιακής χώρας.

Μέχρι σήμερα κανένα άλλο κράτος – μέλος της ΕΕ δεν έχει απεμπολήσει δικαίωμα ευνοϊκών ρυθμίσεων στον τομέα του ΦΠΑ και ειδικά σε ό,τι αφορά τις μειονεκτικές και απομακρυσμένες περιοχές.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ετοιμάζονται να αφήσουν τα νησιά μας στο έλεος της κερδοσκοπίας και να μετατρέψουν τους κατοίκους τους σε πολίτες δεύτερης κατηγορίες αδιαφορώντας για την οικονομική τους ανάπτυξη που συνιστά ζήτημα εθνικής σημασίας και παράγοντα εθνικής κυριαρχίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί όλες τις νησιώτισσες και όλους του νησιώτες σε έναν κοινό αγώνα για να απαλλαγούμε από την πολιτική της υποτέλειας και της καταστροφής. Για να ακυρώσουμε το μνημόνιο και να ξηλώσουμε ένα - ένα τα μέτρα που προβλέπουν την οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία των νησιών μας».

To Γραφείο Τύπου

http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=26331 

"Η μόνη λύση", του Άγγελου Μανταδάκη

http://www.avgi.gr

Ο εκλογικός νόμος υπήρξε διαχρονικά το πιο αποτελεσματικό όπλο του συστήματος, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει τη λειτουργία του δικομματισμού και να περιθωριοποιήσει την Αριστερά.

Όπως άλλωστε όλοι οι προγενέστεροι, ο ισχύων νόμος «Παυλόπουλου», έχει το δικό του καλπονοθευτικό μυστικό. Το «μπόνους των 50 εδρών». Το πρώτο σε ψήφους κόμμα, ανεξαρτήτως ποσοστού ή διαφοράς του από το δεύτερο, επιχορηγείται με πενήντα έδρες επιπλέον αυτών που του αναλογούν. Αυτό είναι και το «μαγικό» κλειδί που, κατά την προσφιλή θεωρία των αναλυτών του δικομματικού συστήματος, δίνει «σταθερές κυβερνήσεις» που τις χρειάζεται ο τόπος… Το αποτέλεσμα αυτής της θεωρίας το βιώνουμε στις ημέρες μας.

Ωστόσο ο νόμος «Παυλόπουλου» καθίσταται άχρηστος όταν το πρώτο κόμμα πέφτει σε χαμηλά ποσοστά. Γι’ αυτό, σήμερα πια, όλες οι προσπάθειες του συστήματος στρέφονται στη συγκυβέρνηση, στο μοντέλο Παπαδήμου. Η Νέα Δημοκρατία δεν διαθέτει αυτοδυναμία, αν και πιθανολογείται ότι θα είναι πρώτο κόμμα. Χρειάζεται λοιπόν το άθροισμα Ν.Δ. + ΠΑΣΟΚ+ εκλογικός νόμος για να εξασφαλιστεί οριακά η νέα κυβερνητική πλειοψηφία.

Δύο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, που έγιναν μετά την ψήφιση της δανειακής σύμβασης και των νέων μέτρων, από τις εταιρείες Public Issue και VPRC, επιβεβαιώνουν την εκτίμηση αυτή.

Η πρώτη καταγράφει ως εκτίμηση ψήφου για τη Ν.Δ. ποσοστό μόλις 28% και για το ΠΑΣΟΚ αντίστοιχο 11%. Με το μπόνους του εκλογικού νόμου η Ν.Δ. ως πρώτο κόμμα θα εξασφάλιζε 125 έδρες και το ΠΑΣΟΚ 29. Άρα και οι δύο μαζί 154, μόλις και μετά βίας την απόλυτη πλειοψηφία. Με την απλή αναλογική Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν θα ξεπερνούσαν αθροιστικά τις 117 έδρες!

Στη δεύτερη δημοσκόπηση η Ν.Δ. καταγράφεται στο 27,5% και το ΠΑΣΟΚ στο 11% επίσης. Με το μπόνους των πενήντα εδρών θα συγκέντρωναν αθροιστικά 157 έδρες, ενώ με απλή αναλογική μόλις 115!.

Είναι προφανές ότι οδηγούμαστε σε πρωτοφανή στρέβλωση της λειτουργίας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, στο όνομα της «σωτηρίας» της πατρίδας. Δύο κόμματα που φέρουν βαριά την ευθύνη για την άθλια πολιτική που βύθισε τη χώρα στη σημερινή κρίση επιδιώκουν τώρα να τη «σώσουν», έστω κι αν συγκροτούν μειοψηφία, μέσω της καλπονοθείας του εκλογικού νόμου.

Είναι ίσως η πρώτη φορά στα χρονικά που ένα πολιτικό σύστημα καταρρέει, αλλά οι πρωταγωνιστές του επιμένουν να είναι κυρίαρχοι και μετά την κατάρρευση.

Υπάρχει λύση στο διαφαινόμενο αδιέξοδο;

Η λύση είναι μία και μόνο. Η ήττα του δικομματισμού, η συντριβή των μνημονιακών δυνάμεων και η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτη δύναμη. Εξωπραγματικό θα παρατηρούσε κάποιος. Πόσα όμως «εξωπραγματικά» πραγματοποιούνται στις ημέρες μας. Οι μεγάλες κρίσεις επιδρούν καταλυτικά στους συσχετισμούς, αλλάζουν πολλές φορές ραγδαία τον πολιτικό χάρτη, τις τάσεις και τις συμπεριφορές της κοινωνίας. Ποιος θα φανταζόταν πριν από λίγα μόλις χρόνια τη γιγάντια ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα, που με τη σειρά του προκάλεσε το κίνημα αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό. Ποιος θα πρόβλεπε την 12η Φλεβάρη;

Δεν υποτιμούμε τη σημασία της ενίσχυσης συνολικά της Αριστεράς. Ωστόσο η πρωτοβουλία των κινήσεων την επομένη των εκλογών θα ανήκει όχι στις αντιμνημονιακές δυνάμεις και την ενισχυμένη Αριστερά, αλλά στο κόμμα που θα έχει κερδίσει το μπόνους του εκλογικού νόμου. Στη Ν.Δ. του κ. Σαμαρά και του κ. Βορίδη…

Να διεκδικήσουμε την πρώτη θέση για τον ΣΥΡΙΖΑ, που κατά γενική ομολογία ασκεί την πιο ουσιαστική αντιπολίτευση, έχει σαφή πρόταση για τις αναγκαίες συμμαχίες και είναι έτοιμος να την μετατρέψει σε πράξη αν του δοθεί η ανάλογη δύναμη.

Τις κρίσιμες βδομάδες που ακολουθούν πρέπει επομένως να απευθυνθούμε σε πολύ ευρύτερα ακροατήρια από εκείνα που απευθυνόταν παραδοσιακά η Αριστερά. Να πείσουμε τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους μικρομεσαίους, τον αγροτικό κόσμο ότι η συνέχιση της καταστροφικής πολιτικής και η παράταση της ύφεσης που τη συνοδεύει σύντομα θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στην οικονομία και την κοινωνία. Ότι η Αριστερά σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία δεν ζητά ψήφο επιβίωσης ή απλώς διαμαρτυρίας. Ζητά ισχυρή εντολή για να σταματήσει τον κατήφορο της χώρας προς τη χρεωκοπία. Για μια ιστορική αλλαγή στον τόπο μας προτού να είναι αργά

Από το ecoleft

Δελτίο Τύπου 11.3.2012

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΑΜΟΥ

11.3.2012

Δελτίο Τύπου

Εμπρός για νέα δημοκρατική πλειοψηφία υπεράσπισης του Λαού και της Χώρας με ζωτικό κύτταρο τη Ριζοσπαστική Αριστερά!

   Καθημερινά και εδώ στον μικρό μας τόπο βιώνουμε την κοινωνική καταστροφή που έχουν προκαλέσει οι βάρβαρες νεοφιλελεύθερες πολιτικές αποδόμησης όλων των δικαιωμάτων, όλων των σταθερών της ζωής,  όσων με ιδρώτα, αγώνες και αίμα έχουν κατακτήσει οι παππούδες, οι γονείς μας και εμείς τα  τελευταία 100 χρόνια. Είμαστε οργισμένοι με τη ραγδαία συρρίκνωση του βιοτικού μας επιπέδου, την πλήρη ανατροπή της καθημερινότητάς μας, την απουσία οποιασδήποτε μορφής κρατικής πρόνοιας , την δυσκολία μας να μετακινηθούμε εντός και εκτός του νησιού για οποιονδήποτε λόγο.  Δεν μπορούμε να ζήσουμε ήσυχα με τον φόβο της απόλυσης, και δεν μας επαρκούν τα ψίχουλα που δίνονται δήθεν ως μισθός.

Κανείς μας δεν μπορεί να περιμένει έναν εφιαλτικό Ιούνιο, έχοντας απολέσει την εθνική κυριαρχία και τον εθνικό πλούτο από «διεθνείς ελεγκτές», αλλά και τους υπαλλήλους τους τους, τους πειθήνιους «συγκυβερνήτες» οι οποίοι προαναγγέλλουν νέα μέτρα, δηλαδή ακόμα μεγαλύτερη «βουτιά» στην φτώχεια και την απόγνωση.

Σ’ αυτές τις συνθήκες καλείται η Αριστερά  και οι δυνάμεις που αντιστέκονται στον ‘μονόδρομο’ των μνημονίων να καταθέσει άμεση πρόταση εξουσίας.  Μια πρόταση που μπορεί να αποτελέσει εγγύηση για το Λαό.

Η λαϊκή προσμονή που στρέφεται προς την Αριστερά, παρά τον κατακερματισμό της, προκαλεί εφιάλτες στο διεθνές κεφάλαιο και επιφορτίζει όλους μας με υψηλή ιστορική ευθύνη.

Ήδη από την 4^η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει την πρόταση για τη δημιουργία ενός αριστερού, προοδευτικού αντιμνημονιακού-αντινεοφιλελεύθερου μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, το οποίο θα εκφράσει την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση των δυνάμεων της Αριστεράς, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας και των δυνάμεων που απομακρύνονται οριστικά από τις επιλογές και την πολιτική της κυβέρνησης και των κομμάτων του δικομματισμού.

Στα πλαίσια αυτής της ενωτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ και «με φόντο» τις ήδη άτυπα ορισμένες για τέλη Απριλίου- αρχές Μαΐου εθνικές εκλογές, οι οποίες μπορούν να δώσουν την δυνατότητα της εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ Σάμου διοργανώνει Πολιτική Συζήτηση την Πέμπτη 22 Μαρτίου στο Ξενοδοχείο Σάμος με εισηγήτριες την Σοφία Σακοράφα ανεξάρτητη Βουλευτή, συνεργαζόμενη με τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ρένα Δούρου, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Συνασπισμού.

Πολίτες της Σάμου Ελάτε να συζητήσουμε το πρόγραμμα μιας νέας κυβερνητικής πλειοψηφίας!

Σακοράφα - Κουράκης: "Υπάρχει και άλλος δρόμος"

Κυριακή, 11 Μάρτιος 2012 17:39

 

Εκτός από την εφαρμογή του μνημονίου, υπάρχει και άλλος δρόμος. Αυτό τόνισαν το μεσημέρι της Κυριακής στην Βέροια οι βουλευτές Σοφία Σακοράφα και Τάσος Κουράκης, σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας.
Ο δρόμος αυτός σύμφωνα με τους ομιλητές είναι η σκληρή διαπραγμάτευση και η άρνηση πληρωμής μεγάλου μέρους του χρέους, η σωτηρία του λαού, η αναδιανομή του πλούτου, η δίκαιη φορολόγηση, η εξασφάλιση των δημόσιων αγαθών σε όλους και ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας.
Η Σοφία Σακοράφα δήλωσε ότι η νέα σύμβαση θα φέρει μαύρες ημέρες στον Ελληνικό λαό και θα γκρεμίσει τα εργασιακά δικαιώματα. «Ποτέ στην ιστορία της χώρας, τόσοι πολλοί είπαν τόσα πολλά ψέματα σε τόσο λίγο χρόνο» σημείωσε η κ. Σακοράφα και χαρακτήρισε τραγική την κυβέρνηση Παπανδρέου, μοιραία την κυβέρνηση Παπαδήμου και Σταλινικού τύπου την προπαγάνδα που χρησιμοποιήθηκε. Η κ. Σακοράφα είπε ακόμη ότι ο δικοματισμός έφτασε σε ιστορικό αδιέξοδο και ότι ο αγωνιζόμενος λαός δημιούργησε έναν άλλο πόλο που διαδραματίζει ρόλο. «Στο γήπεδο δεν παίζουν μόνοι τους. Όσο το κίνημα πιέζει, τα αστικά κόμματα αιμορραγούν. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα λαϊκό μέτωπο δράσης και πάλης με ισχυρά χαρακτηριστικά. Ο λαός έχει τεράστια δύναμη» δήλωσε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Τώρα είναι η ώρα της ανατροπής. Αν δεν το κάνουμε εμείς ποιος θα το κάνει; Πρέπει να προχωρήσουμε όλοι μαζί. Ή εμείς ή αυτοί!»
Ο Τάσος Κουράκης επεσήμανε ότι η χώρα βρίσκεται σε μια κινούμενη άμμο. Πρόσθεσε ότι στόχος της εφαρμογής του μνημονίου είναι η δημιουργία φθηνού εργατικού δυναμικού. «Τα κόμματα του μνημονίου, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν να προτείνουν κάτι άλλο προεκλογικά, πλην της εφαρμογής του μνημονίου. Το ίδιο και το κόμμα του Κουβέλη που δηλώνει ότι θα κινηθεί στην εφαρμογή των μέτρων. Εμείς λέμε ότι δεν αναγνωρίζουμε τις αποφάσεις του μνημονίου» τόνισε ο κ. Κουράκης και πρόσθεσε ότι η χώρα μπορεί να βασιστεί στην παραγωγική της διαδικασία. Ο κ. Κουράκης είπε ακόμη ότι οι αλλαγές έρχονται με συμμαχίες διαφόρων ανθρώπων κι όχι με αύξηση ποσοστών στις εκλογές και σημείωσε ότι όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε πολλά.
ΠΗΓΗ: "ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΗΣ"

"Το νήμα που κόβει τη γλώσσα" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ.

 "Το νήμα που κόβει τη γλώσσα" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ.:

Το νεοφιλελεύθερο σκέλεθρο του ΠΑΣΟΚ, εκτός του ότι τίναξε κάθε αριστερό ή σοσιαλιστικό ψίχουλο από το εσωτερικό του, ξανάκανε αντιαριστερή και ενίοτε αντικομουνιστική τη Ν.Δ. Μόλις η «Δεξιά» έπαψε (κατά παραχώρηση ΠΑΣΟΚ) να είναι επάρατος, μπόρεσε να αναστήσει και το καταπιεσμένο αντιαριστερό ψαχνό της. Ένας αρχαίος, ξεχασμένος, αντιαριστερός λόγος αναδύεται, που εκπλήσσει και τους δεξιούς πολίτες και τους παλιούς Πασόκους. Σαν να περίμενε το ιστορικό κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή τη λιποδιάλυση που έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου στο δικό του κληρονομημένο κόμμα, για να ξαναγίνει μια αρχαία Δεξιά, έστω μικτή και πορώδης. Χοντροκομμένος, βίαιος, συμπλεγματικός και ενοχικός λόγος σαν του κ. Πάγκαλου, γυμναστικός και βεβαιοκρατικός λόγος σαν του κ. Γεωργιάδη, ξυριστικός και ασύντακτος λόγος σαν της κ. Διαμαντοπούλου, θεσμοφανής και ευτραφής σαν του κ. Βορίδη. Σε όλες τις περιπτώσεις δεξιάς εκφοράς παράγεται απειλητικός και αδέξια βωμολοχικός λόγος, υπόγεια τρομοκρατικός και ρατσιστικός, χωρίς κριτικό βάθος. Καμιά εκδοχή της Αριστεράς δεν παθαίνει τίποτα από τη φτωχή και αμυντική εμπάθεια. Το αντίθετο. Η Αριστερά διατηρεί και τα ποσοστά και τα ελαττώματά της.
Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι η κανιβαλικά ανίκανη εξουσία της μικτής νεοδεξιάς στην οποία αναφέρομαι, στο πλάι αυτού του νέου αντιαριστερού λογιοτατισμού, ζητάει από την αριστερά κλειστό, σαφές και ασφαλές σενάριο εξόδου από τη κρίση. Λέει: εμείς (δηλαδή οι ομάδες εξουσίας), είμαστε οι εφαρμοστές μιας πολιτικής. Κακής, ψυχρής, αλλά υπαρκτής. Εσείς τι αντιπροτείνετε; Ισχυρίζονται δηλαδή ότι αυτό το πονηρά ασύντακτο που συντελείται καθημερινά, αυτό το διασπαρμένο, αχανές άδικο, ισχυρίζονται (λέω) ότι είναι υπέρτερο, όχι μόνο γιατί είναι το μόνο πραγματικό(!), αλλά γιατί είναι και το στοιχείο που συγχρόνως υπογραμμίζει την πραγματιστική υστέρηση της αριστεράς. Κατασκευάζοντας έναν άγνωστο προσπαθούν να παίρνουν τους γνωστούς.
Η Αριστερά κομπλάρει, ή δεν δουλεύει επαρκώς πάνω σε παραλλαγές συγκεκριμένων σεναρίων. Πάνω σε λύσεις και αντιλύσεις. Είναι ηττοπαθής στον τρόπο που διαχειρίζεται το χοντροκομμένο στρίμωγμα: Θα κυνηγήσουμε την φοροδιαφυγή των εχόντων, θα πατάξουμε τη γραφειοκρατία, θα μειώσουμε τους εξοπλισμούς, θα προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις κ.λπ . Έτσι απαντά η Αριστερά. Αυτές όμως οι γενικότητες μοιάζουν με τις γενικότητες των κομμάτων εξουσίας: Θα προχωρήσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις, θα απελευθερώσουμε τα κλειστά επαγγέλματα και θα πατάξουμε την φοροδιαφυγή. Ένα μέρος της αριστερής ρητορικής τείνει να εγκλωβιστεί σε μια προβλέψιμη γενικότητα -που μοιάζει όμως συγκεκριμένη και είναι απολύτως συμμετρική με την εξουσιαστική γενικότητα. Η Αριστερά αμύνεται όχι γινόμενη σύνθετα συγκεκριμένη, αλλά μιμούμενη την αδέξια ή ανίκανη γενικολογία των κομμάτων εξουσίας. Και αυτή η αδυναμία προκύπτει, όχι μόνο από νωχέλεια, ένα βόλεμα στην καθημερινή πολιτική κουζίνα, αλλά από μια αδυναμία να συστήσει συμπαγές ερμηνευτικό και στρατηγικό σώμα. Π.χ. αυτοδιαιρείται και παραλύει ανάμεσα στις διαφορετικές σχολές σκέψεις και δεν συνθέτει.
Η σχολή της ρήξης με το ευρώ, η σχολή του μαλακού νομίσματος έχει κάποια σοβαρά επιχειρήματα, χωρίς όμως να ολοκληρώνει το ανάπτυγμα: Ποιες οι επιπτώσεις μιας αναχώρησης, μετρήσιμες και προσδιορισμένες, πόσος ο χρόνος της κόλασης, ποια τα μέσα ενδιάμεσης άμυνας κ.λπ. Όμως η θέση αυτή -με όλες τις ασάφειες- δίνει μια ενδιαφέρουσα παραπληρωματικότητα που δυναμώνει την απέναντι -και ηγεμονική- θέση της ευρωπαϊκής εμμονής και του σκληρού νομίσματος. Η ευρωπαϊκή εμμένεια χρειάζεται τη δυνατότητα φυγής και ρήξης για να είναι δυνατή. Ειδάλλως από εμμένεια γίνεται κόλλημα. Η σύνθεση μεγάλων πολιτικών αποστάσεων που δεν θα μοιάζουν αθροιστικό παραδοξολόγημα θα γίνεται ολοένα και εντονότερη ανάγκη το προσεχές διάστημα. Τα φουσκωμένα διακυβεύματα θέλουν διαφορετικής ελαστικότητας εργαλεία. Αλλά χρειάζεται εργασία, διαρκές εργαστήρι σκέψης, μετρήσεις, ομάδες εργασίας, πολιτικά ανοίγματα εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όχι πασάλειμμα ιστοσελίδων και πάντα εν όψει εκλογών!
* Ζωγράφος , επ. καθηγητής ΕΜΠ dsevastakis@arch.ntua.gr
Από την ΑΥΓΗ

"Αντιαριστερό μένος"

Σχεδιάζουν μια άσφαιρη και στείρα προπαγάνδα στο δοκιμασμένο πεδίο του εκφοβισμού των πολιτών έτσι ώστε να πετύχουν μια εκλογική ψήφο ανοχής για τις αμαρτίες τους. Κυρίως δε να διαμορφώσουν ένα κλίμα κοινωνικής αδράνειας για τις ακόμα πιο οδυνηρές μετεκλογικές πολιτικές.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 11/03/2012

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΟΥΤΣΗ

Από την Αυγή 

Με τη λεοντή της δήθεν υπευθυνότητας και το πρόσχημα της δήθεν σωτηρίας της χώρας διαμορφώνουν συνειδητά «υπεύθυνοι» και «σωτήρες» του μνημονιακού μπλοκ το κλίμα για μια απροσχημάτιστη στοχοποίηση της Αριστεράς, της κοινωνικής και της πολιτικής Αριστεράς. Φονταμενταλιστές του νεοφιλελευθερισμού και υστερικοί υποστηρικτές της Ορθοδοξίας των αντικοινωνικών πολιτικών που συνοδεύουν τα μνημόνια και τη νέα δανειακή σύμβαση διεξάγουν πόλεμο. Ιδεολογικό και πολιτικό πόλεμο εναντίον του φαντάσματος της δήθεν ηγεμονίας της Αριστεράς στη μακρά μεταπολιτευτική περίοδο, ως ενός «άξονα του κακού» ελληνικής κοπής.

Στην πραγματικότητα, όμως, ασκούν μια άσφαιρη και στείρα προπαγάνδα στο δοκιμασμένο πεδίο του εκφοβισμού των πολιτών έτσι ώστε να πετύχουν μια εκλογική ψήφο ανοχής για τις αμαρτίες τους. Κυρίως δε να διαμορφώσουν ένα κλίμα κοινωνικής αδράνειας για τις ακόμα πιο οδυνηρές μετεκλογικές πολιτικές που θέλουν να ασκήσουν ως συγκυβερνών μνημονιακό μπλοκ εάν το εκλογικό σύστημα, έστω και οριακά, τους το επιτρέψει.

Η Αριστερά, ιδιαίτερα η ριζοσπαστική Αριστερά, την οποία ο Πάγκαλος ονόμασε «κόμμα των τραμπούκων», δεν κάνει ούτε βήμα πίσω από την έμπρακτη στήριξη, τη δυναμική αλληλεγγύη, την πολιτική ανυπακοή δίπλα και μαζί με όσους και όσες καταστρέφονται από τη βάρβαρη αντικοινωνική πολιτική. Πώς μπορεί, λοιπόν, να γίνει πιστευτό ως δήθεν «αμάρτημα» αυτή η εμμονή στην υποστήριξη των δυνάμεων της εργασίας όταν τον σύγχρονο αντικομμουνισμό κονιορτοποιούν καθημερινά τα αδιάψευστα στοιχεία της πρωτόγνωρης ανεργίας και των εκατοντάδων χιλιάδων λουκέτων στα μαγαζιά; Όταν επιπλέον όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα δραματικό περιβάλλον διαχρονικής ύφεσης για το οποίο όλοι, ακόμα και οι κυβερνώντες, δέχονται ότι αρμόζει μόνο σε χώρα που βρίσκεται σε πραγματική εμπόλεμη κατάσταση ως οικονομικά διακατεχόμενη περιοχή;

Οι ιεροκήρυκες του δόγματος, που ταυτίζει τη σωτηρία της χώρας με τη χρεωκοπία των δυνάμεων της εργασίας, καταγγέλλουν την Αριστερά και αναφέρονται σχηματικά και ισοπεδωτικά σε φαινόμενα «αριστερής εθνικοφροσύνης». Πόσο πιστευτοί μπορούν να γίνουν όταν τα επίσημα στοιχεία συνηγορούν στο ότι οι πιο επιθετικές δυνάμεις του κεφαλαίου κερδίζουν από την κρίση, ότι λειτουργούν πραγματικά ως να αναγνωρίζουν για μοναδική τους πατρίδα τα συμφέροντα της διαχρονικής τους κερδοσκοπίας. Όταν αλληλοκατηγορούνται για το ποιοι δίνουν τα στοιχεία στην τρόικα για να περνάνε μνημονιακές δεσμεύσεις από το ελληνικό κοινοβούλιο, όταν οι ίδιοι και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι συνομολογούν την πολυετή δανειακή σύμβαση με ρήτρες ξένων δικαστηρίων. Όταν σε τελευταία ανάλυση Ελλάδα και πατρίδα δεν νοούνται, κατά τον κοινό νου, έξω από τα εκατομμύρια πολίτες εργαζόμενους, άνεργους, γυναίκες, νέους, μετανάστες αυτής της χώρας.

Οι υπεύθυνοι, επίσης κατά τον κοινό νου, για τα δραματικά αδιέξοδα που βιώνει ο λαός μας και οι υπόλογοι για τις «πολιτικές σωτηρίας» που επιτείνουν αυτά τα αδιέξοδα και οδηγούν στην καταστροφή τους πολίτες, αγωνιούν κυριολεκτικά να πείσουν με ρητορικές ακροβασίες και με την αποκλειστική διαχείριση, ως μιντιακών μεγαφώνων, των λίγων μεγάλων ηλεκτρονικών και έντυπων μέσων που μείνανε εν ζωή, ότι οι ευθύνες ανήκουν στην Αριστερά. Για μεν το παρελθόν τις ευθύνες είχε μια περίεργη ηγεμονία της Αριστεράς επί δεκαετίες μέσα στα κόμματα του δικομματισμού (!). Ότι επίσης τις ευθύνες για όσα συμβαίνουν τώρα και όσα μέλλουν να συμβούν θα τις έχει η Αριστερά που αγωνίζεται. Γιατί αυτή είναι η μόνη ευθύνη της Αριστεράς, ως εκπροσώπου όσων τολμούν να αντισταθούν, όσων διαμαρτύρονται και εξεγείρονται, όσων αμφισβητούν τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση και τον πολιτικό συσχετισμό που τη σφραγίζει, όσων δεν δέχονται ότι η παραμονή στο ευρώ πρέπει να έχει ως αντίτιμο την καταστροφή του πιο πολύτιμου κεφαλαίου της χώρας, δηλαδή του κεφαλαίου της εργασίας.

Δυστυχώς για τους νέους πατριδοαμύντορες η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των Ελλήνων που εξεγείρονται εναντίον του δικομματισμού και των μνημονιακών πολιτικών έχει γίνει ήδη παράδειγμα και ζωντανή γέφυρα για τους αγώνες των λαών στις ευρωπαϊκές χώρες του Νότου και όχι μόνο. Με αυτή την έννοια όσοι φλερτάρουν με την ιδέα ενός νέου ιδιότυπου εμφύλιου σε μια περίκλειστη Ελλάδα για να περιθωριοποιήσουν την πολιτική Αριστερά και να καταστρέψουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, θα διαπιστώσουν πολύ γρήγορα ότι οι κραυγές του Καρατζαφέρη «έρχονται οι κομμουνιστές» από μηνών και οι δηλητηριώδεις αναλύσεις δημόσιων σχολιαστών για «φαιοκόκκινους» τραμπούκους δεν μπορούν να διαμορφώσουν ούτε ιδεολογικό αντιαριστερό μένος στην κοινωνία, ούτε ευνοϊκό πολιτικό αποτέλεσμα για όσους θέλουν να διαμορφώσουν το νέο Κέντρο μέσα από τη δοκιμασμένη συνταγή, προ δεκαετιών, του διμέτωπου αγώνα.

Όσα, στρατευμένα και είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους, λοιπόν, γράφουν οι σύμβουλοι του Σαμαρά για να τα διαβάσει στη Βουλή, ο Παπαχελάς και το βασικό επιτελείο του Φαλήρου, όπως επίσης και επιλεγμένοι δημοσιογράφοι ή συνεργάτες του συγκροτήματος, όπως ο Γ. Βούλγαρης, δεν έχουν καμία απήχηση. Γιατί δεν αναμετρώνται με τα πραγματικά προβλήματα στο έδαφος της κοινωνίας των αναγκών και των ανατρεπτικών διεργασιών που θα οξυνθούν στο πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι περισσότερο, αυτές οι ακραίες απόψεις στείρα προπαγάνδα και επικοινωνιακό παιχνίδι. Επικίνδυνο παιχνίδι.

29/02/2012 Χουντής - Γιουνκερ Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

ΔΕΙΤΕ σε ΒΙΝΤΕΟ τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή να "κατσαδιάζει" τον Γιούνκερ μέσα στην Ευρωβουλή

• Νίκος Χουντής προς Γιούνκερ: «Είστε άξιος εκπρόσωπος της αυταρχικής Γερμανικής Ευρώπης, του κοινωνικού και εργασιακού Μεσαίωνα».

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, παρεμβαίνοντας στη συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που έγινε με την παρουσία του προέδρου του Eurogroup κ. Γιούνκερ, τόνισε τα εξής:
«Κύριε Γιούνκερ, σε συνέντευξή σας σε γερμανική εφημερίδα δηλώσατε ότι εάν στην Ελλάδα ενισχυθούν ακραία κόμματα σε βαθμό που το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία δεν μπορούν να φτιάξουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία, και αυτοί που θα κυβερνήσουν, θελήσουν να αποχωρήσουν από το πρόγραμμα σωτηρίας, θα αποχωρήσει και η Ευρώπη. Σε άλλη συνέντευξη συμπληρώσατε ότι χρειάζεται ένας Επίτροπος για την Ελλάδα.
Θέλω να σας πω ότι ο εκβιασμός σας είναι για τους Έλληνες προφανής. Τι μας λέτε;
Πρώτον: Ή ψηφίζετε τα κόμματα που στηρίζουν σήμερα το μνημόνιο, που δεν είχαν το θάρρος, δεν είχαν την αντοχή να υπερασπιστούν τον ελληνικό λαό από την ταπείνωση ή τώρα που εξασφαλίσαμε τις τράπεζες, τώρα που εξασφαλίσαμε την επικυριαρχία με επιτρόπους και γκαουλάιντερ, τώρα που σας έχουμε σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας, να ξέρετε ότι δεν μπορείτε να ψηφίσετε την κυβέρνηση και το κόμμα που σας αρέσει. Δηλαδή, μας υπόσχεστε επιλεκτική δημοκρατία. Και που το λέτε αυτό; Στην χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία.
Πριν λίγους μήνες θα έλεγα στον πρόεδρο της ευρωζώνης ότι η θέση του δεν του επιτρέπει να κάνει τέτοιες «αγενείς» δηλώσεις. Θα του έλεγα ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα να χαρακτηρίζει ακραίο κάθε άλλο ελληνικό κόμμα εκτός από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Θα του έλεγα ότι δεν έχει τη δυνατότητα και το δικαίωμα να μας επιβάλει ποια κυβέρνηση θα έχουμε στην Ελλάδα.
Δεν σας τα λέω αυτά, όμως, γιατί αναγνωρίζω στο πρόσωπό σας έναν άξιο εκπρόσωπο μιας Ευρώπης που έχει διαμορφώσει ένα τραπεζικό και δημοσιονομικό «Νταχάου», έναν κοινωνικό και εργασιακό Μεσαίωνα. Μιας Ευρώπης της σιδηράς πειθαρχίας, μιας Γερμανικής Ευρώπης. Γι’ αυτό κ. Γιούνκερ δε σας ρωτάω από πού αντλείτε το δικαίωμα να κάνετε αυτές τις «αγενείς» δηλώσεις για την πατρίδα μου».
Ο Πρόεδρος του Eurogroup, κ.Γιούνκερ, απαντώντας στο Νίκο Χουντή, προσπάθησε επί αρκετή ώρα να ανασκευάσει τον προεκλογικό εκβιασμό που άσκησε, καθώς επίσης, και τα όσα έχει δηλώσει για τον ευρωπαίο Επίτροπο στην Ελλάδα. Ολόκληρη η συζήτηση και η τοποθέτηση του Νίκου Χουντή και του κ.Γιούνκερ έχει αναρτηθεί στην διαδικτυακό χώρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
ΠΗΓΗ:  tsantiri.gr

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ,
18 και 19 Φεβρουαρίου 2012


Ο ΣΥΡΙΖΑ, το μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων και η εναλλακτική πρόταση εξουσίας

Αυτές τις μέρες, και μετά από δύο χρόνια πρωτοφανούς λιτότητας, ένας δοτός πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση χωρίς καμιά νομιμοποίηση, σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα (ΔΝΤ, Ε.Ε., ΕΚΤ), πήραν αποφάσεις που οδηγούν τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας της χώρας μας σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση, αποφάσεις που μετατρέπουν τη βαθιά και πολλαπλή κρίση της κοινωνίας σε κοινωνικό ολοκαύτωμα. Έχει γίνει πια σαφές στους πάντες ότι το «κούρεμα» και η νέα δανειακή σύμβαση μόνο δεινά θα φέρουν στο σύνολο των εργαζομένων, συνταξιούχων, ανέργων, επαγγελματιών, αγροτών και νέων που ζουν σε τούτη τη χώρα.

Ωστόσο, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού-τραπεζίτη, δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει το έργο της, προς όφελος μόνο των πλούσιων, των τοκογλύφων και των τραπεζών. Είναι ολοφάνερο πια ότι η σημερινή σύνθεση της βουλής δεν βρίσκεται σε αντιστοιχία με τις διαθέσεις του ελληνικού λαού, ότι η κυβέρνηση αυτή δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση.

Η πολιτική αυτή δεν πρέπει να εφαρμοστεί.
Η εκτροπή αυτή πρέπει να σταματήσει.
Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να ανατραπεί.
Τώρα είναι η ώρα να μιλήσει ο λαός.

Καθώς η παγκόσμια κρίση του καπιταλιστικού συστήματος γίνεται κάθε μέρα και πιο βαθιά, τίθεται με μεγαλύτερη οξύτητα το ερώτημα ποιος θα πληρώσει την κρίση: ο κόσμος της εργασίας ή το κεφάλαιο. Η φανερή πια αδυναμία του καπιταλιστικού συστήματος να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς αμοιβές και συνθήκες εργασίας, αλλά και παροχές δημόσιας υγείας και παιδείας, κάνει επιτακτική αλλά και επίκαιρη τη σοσιαλιστική προοπτική. Μπροστά στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι ελίτ, οι τράπεζες, οι «αγορές», το κεφάλαιο ενάντια στον κόσμο της εργασίας, η Αριστερά οφείλει να αντιπαραβάλει μια εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κρίση και μια εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
   
Ήδη από την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει την πρόταση για τη δημιουργία ενός αριστερού, προοδευτικού αντιμνημονιακού-αντινεοφιλελεύθερου μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, το οποίο θα εκφράσει την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση των δυνάμεων της Αριστεράς, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας και των δυνάμεων που απομακρύνονται οριστικά από τις επιλογές και την πολιτική της κυβέρνησης και των κομμάτων του δικομματισμού. Ενός μετώπου που θα μπορέσει να διατυπώσει με τον πιο αξιόπιστο τρόπο αυτή την εναλλακτική πρόταση και να προωθήσει τη συγκρότηση μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας, ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, με πυρήνα τη ριζοσπαστική Αριστερά.

    Η πρόταση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ αφορά τόσο το πολιτικό όσο και το κοινωνικό επίπεδο. Είναι σε ευθεία αντίθεση με παρωχημένα «κεντροαριστερά σενάρια» που επιχειρούν να αναστήσουν, υπό νέες συνθήκες, ένα παρελθόν υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση. Απαντά με επιθετικό τρόπο στην προσπάθεια να στηθεί ένα διπολικό μνημονιακό σύστημα που θα αντικαταστήσει τον δικομματισμό με συμμαχίες είτε προς τα «δεξιά» είτε προς τα «αριστερά». Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, όπου αυτά ζουν και δίνουν τους αγώνες τους, στις γειτονιές, στα συνδικάτα, στα κινήματα, σε όλες τις ενωτικές επιτροπές και πρωτοβουλίες, παλεύουν για την υλοποίηση της ενωτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ στη βάση.

    Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αφορά όλη την περίοδο αυτής της μάχης ενάντια στον «μονόδρομο» των μνημονίων. Είναι, δηλαδή, μια πρόταση που αφορά την περίοδο μέχρι τις εκλογές, τις ίδιες τις εκλογές, αλλά και τη μετεκλογική περίοδο.
    Άλλωστε, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μια Αριστερά συσπειρωμένη σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο είναι σε θέση να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό. Γι’ αυτό και η συσπείρωση της Αριστεράς είναι αίτημα της κοινωνίας και οι ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθούν σε αυτό το αίτημα της κοινωνίας.

    Στην κατεύθυνση αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τους κεντρικούς προγραμματικούς άξονες μιας ριζοσπαστικής πολιτικής που απαιτεί αλλαγές στους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς, την οποία θα μπορούσε να εφαρμόσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, στηριγμένη σε ένα ενωτικό, αγωνιστικό, μαχητικό κίνημα. Οι κύριοι άξονες της προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι εξής:

1.    Άμεση απεμπλοκή από το μνημόνιο, ανατροπή της πολιτικής που μας βυθίζει στην ύφεση και οδηγεί την κοινωνία στην καταστροφή. Ακύρωση του Μνημονίου και των μέτρων που απορρέουν από αυτό.
Η τρόικα πρέπει να απομακρυνθεί από τη χώρα. Ένας νέος συνασπισμός εξουσίας με ισχυρή λαϊκή εντολή θα καταγγείλει το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο, θα καταργήσει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που απορρέουν από αυτά, καθώς και τις δανειακές συμβάσεις και τις δεσμεύσεις τους.

2.    Ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που τη συνοδεύουν.

3.    Ανατροπή της λιτότητας – αναδιανομή του πλούτου – εξεύρεση νέων πόρων. Για την κρίση να πληρώσουν οι πλούσιοι και αυτοί που τη δημιούργησαν.
Φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, του πλούτου, της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, κατάργηση των προκλητικών φοροαπαλλαγών υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Δημιουργία περιουσιολογίου. Δήμευση περιουσίας σε περιπτώσεις διαφθοράς, διαπλοκής, ψευδούς δήλωσης περιουσίας και μαύρου χρήματος. Ειδική εισφορά στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Πάταξη φοροδιαφυγής/φοροκλοπής και εισφοροδιαφυγής/εισφοροκλοπής. Άρση του τραπεζικού και εμπορικού απορρήτου και έλεγχός τους από δημοκρατικούς δημόσιους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ριζική μείωση των στρατιωτικών δαπανών, ξεκινώντας από τις νατοϊκές δαπάνες. Διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας, κρατικοποίηση της μεγάλης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, κανονική φορολόγηση της Εκκλησίας. Συγκεκριμένα μέτρα φορολόγησης των εφοπλιστών, των μεγάλων επιχειρήσεων και της μεγάλης ακίνητης και κινητής περιουσίας. Διεκδίκηση του γερμανικού κατοχικού δανείου, των επανορθώσεων και αποζημιώσεων για τα θύματα της κατοχής.
Άμεσα μέτρα επιβίωσης του λαού. Αύξηση μισθών και συντάξεων. Μέτρα για την ανεργία και τους/τις άνεργους/ες. Κανένας άνεργος χωρίς επίδομα ανεργίας. Αποκατάσταση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, κατάργηση όλης της αντεργατικής νομοθεσίας των τελευταίων χρόνων, κατάργηση των άτυπων, μερικών και ελαστικών σχέσεων εργασίας. Μείωση των έμμεσων φόρων, κατάργηση των χαρατσιών, μείωση της φορολόγησης των χαμηλών εισοδημάτων. Κατάργηση του Φ.Π.Α. στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης. Έλεγχος της ακρίβειας και των ολιγοπωλιακών πρακτικών στην αγορά. Προστασία των δανειζομένων (εργαζομένων, συνταξιούχων, μικρομεσαίων και αγροτών) από τις τράπεζες.
Ισότητα αμοιβής για τα δύο φύλα. Καμία διάκριση στους χώρους εργασίας ανάμεσα στα δύο φύλα. Απαγόρευση των ομαδικών απολύσεων, καθώς και των μεμονωμένων σε κερδοφόρες επιχειρήσεις. Κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης και της έννοιας της παράνομης-καταχρηστικής απεργίας. Κατάργηση του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Δέσμευση υπέρ των εργαζομένων της προσωπικής περιουσίας εργοδοτών που δεν καταβάλλουν τους μισθούς.

4.    Προτεραιότητα για την Αριστερά είναι η κοινωνία και οι ανάγκες της.
Η κρίση χρέους χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης χάριν των συμφερόντων του κεφαλαίου. Είναι οι ίδιες οικονομικές-πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την ευρωζώνη που, ενώ σε ρητορικό επίπεδο θέτουν ως προτεραιότητα την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, στην πραγματικότητα η κύρια προτεραιότητά τους είναι η δραματική μείωση εισοδημάτων (μισθών, συντάξεων κ.λπ.) και η κατεδάφιση των εργασιακών κατακτήσεων και κοινωνικών δικαιωμάτων. Επομένως, οι θυσίες που ζητούν με αφορμή το χρέος δεν αφορούν ούτε τη σωτηρία της χώρας ούτε τη διάσωση του ευρώ ούτε τη βιωσιμότητα του χρέους. Οι θυσίες απαιτούνται για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου και η εξουσία πάνω στην εργασία.
Καμία θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου, καμία θυσία για το ευρώ, καμία υποταγή στα ψεύτικα διλήμματα μνημόνιο ή χρεοκοπία, ευρώ ή καταστροφή. Σήμερα που ολόκληρη η ευρωζώνη κλονίζεται και οι νέες συμφωνίες οδηγούν την Ε.Ε. σε όλο και σε πιο αυταρχική κατεύθυνση, γίνεται προφανές ότι αυτή η νεοφιλελεύθερη δομή, λειτουργία και πολιτική της Ε.Ε. πρέπει να ανατραπεί. Εργαζόμαστε, σε ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε., για την οικοδόμηση ενός πανευρωπαϊκού μετώπου που θα παλέψει για μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη της ειρήνης, της εργασίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων, της ισότητας ανάμεσα στα φύλα, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, μια Ευρώπη σοσιαλιστική.

5.    Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους χωρίς μνημόνια λιτότητας και εκποίησης του δημόσιου πλούτου.
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και δεν είναι διαχειρίσιμο, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί έκφραση των ανισότιμων σχέσεων που έχουν διαμορφωθεί εντός της ευρωζώνης. Αξιοποιείται για την επιβολή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων λιτότητας που με τη σειρά τους βαθαίνουν την ύφεση, διογκώνοντας ξανά το χρέος και λειτουργώντας σαν ένας φαύλος κύκλος, καθώς απορροφά μεγάλο μέρος του παραγόμενου πλούτου και των αλλεπάλληλων δανείων με κύριο στόχο τον πλουτισμό των τραπεζών. Είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί. Αμφισβητούμε το χρέος ως χρέος των εργαζομένων.
Η θέση μας είναι ότι κοινωνική ανάγκη και δίκαιη λύση είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια λιτότητας, ανεργίας και εκποίησης του δημόσιου πλούτου, χωρίς αντικοινωνικές δανειακές συμβάσεις, και η εξυπηρέτηση του υπόλοιπου με ευνοϊκότερους όρους και ρήτρα ανάπτυξης της χώρας. Σε αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να αξιοποιηθούν όλα τα όπλα επιθετικής αναδιαπραγμάτευσης του χρέους, τα οποία δίνουν χρόνο για να εξελιχθεί ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της οικονομίας της χώρας. Στη θέση της αδιέξοδης και καταστροφικής διαδικασίας του PSI, αντιπροτείναμε αναστολή πληρωμών προς τους πιστωτές για εύλογο χρονικό διάστημα. Αν αυτό το διάστημα ήταν, π.χ., τρία χρόνια, θα υπήρχε εξοικονόμηση άνω των 50 δις. μόνο από τόκους, τα οποία, σε συνδυασμό με ένα πρόγραμμα αναδιανομής του πλούτου, θα έκαναν εφικτή τη δυνατότητα χρηματοδότησης των κοινωνικών αναγκών, της απασχόλησης και της ανάπτυξης, ενώ ταυτόχρονα θα υπήρχε και χρόνος για μια αναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Αν οι διεθνείς τοκογλύφοι, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ε.Ε. δεν αποδεχτούν αυτή την κατεύθυνση, η μονομερής αναστολή πληρωμών χωρίς τη συναίνεση των πιστωτών, που θα συνοδεύεται από ένα πρόγραμμα αντίστασης και επιβίωσης της κοινωνίας, είναι η αναγκαία εξέλιξη, στον βαθμό που για μας η απάντηση στο δίλημμα «λεφτά για μισθούς, συντάξεις και κοινωνική προστασία ή για τους πιστωτές» είναι δεδομένη: προτεραιότητα για μας είναι οι ανάγκες της κοινωνίας.
Το θέμα του χρέους και η κρίση στην ευρωζώνη είναι ζητήματα που βρίσκονται σε διαρκή εξέλιξη, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να παρακολουθεί κάθε στιγμή και να τοποθετείται αναλόγως.
Το χρέος δεν είναι ελληνική ιδιομορφία. Είναι στοιχείο της καπιταλιστικής κρίσης σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής Αριστεράς, τα συνδικάτα και τα κινήματα, θα αγωνιστεί για τη διεκδίκηση μιας δίκαιης λύσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

6.    Δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό κοινωνικό-δημοκρατικό έλεγχο. Εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
Εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών με δημοκρατικό, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και ριζική αλλαγή των όρων, των κριτηρίων και του τρόπου λειτουργίας τους. Επιστροφή στο Δημόσιο των Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών που έχουν μερικά ή ολικά ιδιωτικοποιηθεί (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, Μέσα Μεταφοράς) και προώθηση της λειτουργίας τους με δημόσιο, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Διατήρηση ή επιστροφή στον έλεγχο και την ευθύνη του Δημοσίου βασικών παραγωγικών μονάδων, κρίσιμων για την ανάπτυξη της οικονομίας του τόπου (π.χ. λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, ναυπηγεία, ορυκτός και ενεργειακός πλούτος κ.ά.) και δημοκρατική ανασυγκρότησή τους με δημόσιο, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο.

7.    Μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και για ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, στη βάση των αναγκών της κοινωνίας και της προστασίας του περιβάλλοντος
Ανασυγκρότηση της παραγωγής με γνώμονα όχι τα κέρδη των ιδιωτών αλλά την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας, με όρους δημοσίων αγαθών και οικολογικής ισορροπίας. Ανασχεδιασμός της λειτουργίας των δημοσίων επιχειρήσεων με κοινωνικά-αναπτυξιακά κριτήρια και όχι με ιδιωτικοοικονομικά και πελατειακά.
Ανάπτυξη νέων μορφών οικονομικής δράσης: Δημοκρατικά οργανωμένοι συνεταιρισμοί, δομές αλληλέγγυας και κοινωνικής οικονομίας, δυνατότητα εργαζομένων να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τη λειτουργία επιχειρήσεων που κλείνουν.
Μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, με μοχλό τον δημόσιο και κοινωνικό τομέα, στο πλαίσιο ενός συνολικού διαφορετικού μοντέλου για την οικονομία και την κοινωνία. Γνώμονας, όχι τα κέρδη των ιδιωτών, αλλά η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.
Αξιοποίηση δυνατοτήτων σε κρίσιμους τομείς της μεταποίησης.
Ιδιαίτερη φροντίδα και ένα διαφορετικό αναπτυξιακό μοντέλο για περιοχές που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα, όπως τα νησιά.
Πολιτικές και μέτρα για τον οικολογικό μετασχηματισμό της παραγωγής και της κατανάλωσης, με στόχο την ταυτόχρονη αντιμετώπιση της οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης: Ριζική στροφή σε δραστηριότητες στους τομείς της εξοικονόμησης ενέργειας στα κτήρια, της ανακύκλωσης των αστικών αποβλήτων, των αποκεντρωμένων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μικρής κλίμακας, των ήπιων τουριστικών εκμεταλλεύσεων, δηλαδή σε δραστηριότητες που δημιουργούν ποιοτικές θέσεις εργασίας και αποφέρουν πολλαπλά θετικά αποτελέσματα για τις τοπικές κοινωνίες και τα οικοσυστήματα. Ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δοθεί στην αναζωογόνηση της υπαίθρου και την ανόρθωση του πρωτογενή τομέα και της αγροτικής οικονομίας, με ριζική αλλαγή στα παραγωγικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα.
Στο καθεστώς του Μνημονίου, το περιβάλλον της χώρας απειλείται από τις εντονότερες πιέσεις του μεγάλου κεφαλαίου και της αγοράς. Οι κυρίαρχοι κύκλοι θέτουν το ψευδεπίγραφο δίλημμα «προστασία του περιβάλλοντος ή ανάπτυξη» και προωθούν με αυταρχισμό μια πολιτική καταστροφική για τους συλλογικούς φυσικούς πόρους.
Για την Αριστερά και τη ριζοσπαστική οικολογία, το περιβάλλον και η φύση είναι αναπαλλοτρίωτος συλλογικός πόρος της κοινωνίας και κρίσιμος παράγοντας για την ευημερία των ανθρώπων αλλά και για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα της οικονομίας.

8.    Υπεράσπιση δημόσιων αγαθών Υγείας – Παιδείας – Κοινωνικής Ασφάλισης.
Υπεράσπιση του δημόσιου, καθολικού, αναδιανεμητικού και κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Δομές κοινωνικής αλληλεγγύης και μέτρα κοινωνικής προστασίας των ανθρώπων με χαμηλό εισόδημα, των ανέργων και των άστεγων. Δέσμευση των κενών κτηρίων που ανήκουν στο Δημόσιο, στις τράπεζες, στους ΟΤΑ και στην Εκκλησία για τη στέγαση αστέγων. Υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της Εκπαίδευσης και δωρεάν δημόσια Υγεία για όλους/ες όσοι/ες κατοικούν σε αυτή τη χώρα. Επαναφορά των υπηρεσιών υγείας που έχουν περικοπεί. Προσλήψεις στον χώρο της υγείας.

9.    Υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Το πρώτο θύμα στην περίοδο του μνημονίου είναι η ίδια η δημοκρατία. Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, σε συνθήκες κρίσης, ανακατάταξης στους κοινωνικούς συσχετισμούς και ταξικής επίθεσης, αλλάζει ριζικά τους όρους της αστικής πολιτικής δημοκρατίας, εγκαθιστώντας το καθεστώς της «εξαίρεσης» και το κράτος «έκτακτης ανάγκης». Η πρωτοφανής ένταση της αστυνομικής βίας το τελευταίο διάστημα, με δεκάδες προληπτικές συλλήψεις και χιλιάδες δακρυγόνα, είναι ενδεικτική. Με αυτή την έννοια, η απόκρουση της καταστολής και του αυταρχισμού, του ρατσισμού και του εθνικισμού, η υπεράσπιση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η αντίσταση στην άνοδο της ακροδεξιάς, η δημοκρατική αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος με εισαγωγή μορφών άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας και κοινωνικού ελέγχου, η διεκδίκηση νομιμοποίησης και ίσων δικαιωμάτων για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, η απλή αναλογική, η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος σε δημοκρατική, ενωτική και ταξικά μαχητική βάση, αποκτούν απόλυτη πολιτική προτεραιότητα και την ίδια στιγμή ενώνουν την πολιτική Αριστερά με τα αιτήματα των πλατειών, των κινημάτων ανυπακοής και αντίστασης και με το μαχόμενο συνδικαλιστικό κίνημα.

10.    Λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία.
Αποφασιστική αντιμετώπιση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή μας, στη βάση της αλληλεγγύης, του διεθνισμού, της υπεράσπισης της λαϊκής κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας. Ριζικός αναπροσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής, απεγκλωβισμός από το ΝΑΤΟ και τον επικίνδυνο άξονα στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ. Να φύγουν οι νατοϊκές βάσεις. Να υποστηριχτούν οι πρόσφυγες πολέμου, που αποτελούν «παράπλευρες απώλειες» των νατοϊκών επεμβάσεων. Να επιστρέψουν οι στρατιωτικές μονάδες που βρίσκονται στο εξωτερικό. Υιοθέτηση μιας νέας, πολυδιάστατης και ενεργητικής, εξωτερικής πολιτικής με στόχο την ειρήνη, τη σταθερότητα και τη συνεργασία των λαών.

Η κρίση αυτή είναι πολλαπλή, αγγίζει όλα τα πεδία της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής. Η Αριστερά πρέπει να είναι πρωταγωνίστρια στους αγώνες που θα δοθούν σε όλα αυτά τα μέτωπα.
Μπροστά σε αυτή την καπιταλιστική κρίση, είναι πιο απαραίτητη από ποτέ η συγκρότηση ενός νέου ισχυρού πόλου, ενός μετώπου κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας που θα ανατρέψει αυτές τις κυβερνήσεις και την πολιτική τους. Στον πυρήνα αυτού του μετώπου πρέπει να είναι η Αριστερά, η Αριστερά που παλεύει για να ανατρέψει αυτό το άδικο σύστημα, η Αριστερά που ανοίγει νέους δρόμους προς τον σοσιαλισμό. Γιατί, σε όλους αυτούς τους αγώνες η Αριστερά πρέπει να αφήνει το οραματικό της αποτύπωμα για μια άλλη κοινωνία, να πλάθει το αυριανό, σοσιαλιστικό, αντιπαράδειγμα στον καπιταλισμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει την ενωτική του πρόταση γιατί πιστεύει πως απέναντι στον μύθο των νεοφιλελεύθερων μονόδρομων υπάρχει και άλλος δρόμος. Ο δρόμος της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, ο δρόμος της Αριστεράς.

2/3/2012