Του Αγγελου Μανταδάκη*
Η νησιωτική Ελλάδα αποτελείται ούτε λίγο ούτε πολύ από... 9.837 νησιωτικά εδάφη, όπως αποκαλούνται στη γεωγραφία συνολικά τα νησιά, οι νησίδες, οι βραχονησίδες και τα ερημονήσια. Από το πλήθος αυτό κατοικούνται σήμερα 112 νησιά, ο πληθυσμός των οποίων αντιστοιχεί περίπου στο 14% του συνολικού πληθυσμού (απογραφή 2011). Άλλα 107 νησιά έχοντας κατοικηθεί παλαιότερα διατηρούν τον χαρακτήρα τού οικισμού.
Αν εξαιρέσουμε την Κρήτη που αποτελεί το μοναδικό μεγάλο νησί -με βάση τον ορισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης- τα υπόλοιπα νησιά μας θεωρούνται μικρά. Ο μεγάλος όγκος τους είναι αυτός του Αιγαίου. Ο πληθυσμός τους -εκτός Κρήτης- ξεπερνά τις 520.000 κατοίκους. Στην ευαίσθητη αυτή περιοχή της Ελλάδας αντανακλώνται όλα σχεδόν τα κρίσιμα προβλήματα ανάπτυξης, υποδομής και ασφάλειας. Το ελληνικό κράτος δεν κατόρθωσε να συγκροτήσει ένα συνεκτικό στρατηγικό σχέδιο για τη νησιωτική χώρα, σύμφωνα και με τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων. Η έντονη εξάρτηση του τουρισμού των νησιών από ένα ομοιόμορφο προϊόν (θερινός τουρισμός αναψυχής) και τους tour operators δημιουργεί συνθήκες χαμηλής ποιότητας. Συχνά αυτό έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Φέτος, μαζί με το διαχρονικό πρόβλημα των μεταφορών, οι νησιώτες θα κληθούν να πληρώσουν ακριβά δύο παράπλευρες απώλειες λόγω Μνημονίου: την κατάργηση του μέχρι σήμερα μειωμένου ΦΠΑ και το κλείσιμο της Εργατικής Εστίας. Το πρώτο θα επιβαρύνει τα νησιά με 10% επί πλέον φορολογία. Το δεύτερο θα τα στερήσει από μια σημαντική πηγή εισοδήματος, τον κοινωνικό τουρισμό.
Η Ριζοσπαστική Αριστερά έχει προτείνει ένα νέο μοντέλο για την ανάπτυξη του νησιωτικού χώρου. Αλλά αυτό προϋποθέτει τον απεγκλωβισμό της χώρας από την καταστροφική πολιτική των Μνημονίων.
* Ο Άγγελος Μανταδάκης είναι υπεύθυνος οργανώσεων Αιγαίου του ΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου